فصل هفتم: جاسوسى

جاسوسى

متون بسيارى بر باستانى بودن فعّاليتهاى جاسوسى مُهر تأييد نهاده‌اند. تورات از داستان رؤساى قبايلى كه حضرت موسىٰ(ع) براى شناسايى سرزمين كنعان فرستاده بود، حكايت دارد و در كتيبه‌هاى معابد القصور و آبيدوس از كمك جاسوسان در پيروزيهاى نظامى نشانهايى ديده مى‌شود. [1]گرچه دولتها و ملتها اغلب به منظور دفاع و حفظ منابع خود مى‌كوشند در سدّ اطّلاعاتى ديگران نفوذ و رخنه كنند، امّا چون در برخى از موارد اين جست و جو با هدف سلطه‌جويى انجام گرفته است، از نام اين عمل گريزانند ونام موجّه‌ترى همچون خدمات مخصوص، اطّلاعات و ضدجاسوسى بر فعّاليتهاى خود مى‌نهند. با آنكه همراه با تحوّل و تكامل صنعت و تكنيك، اين فنّ نيز تحول و تكامل يافته است و هواپيماهاى جاسوسى مخصوص عكسبردارى و پس از آن ماهواره‌هاى نظامى تا حدودى جاى مأموران نفوذى را گرفته‌اند، امّا همچنان جاسوسى با شيوۀ باستان به عنوان يك روش شناخته شده در كنار ساير روشها مورد توجه سرويسهاى اطّلاعاتى است.