همان گونه كه ياران امام در نامه‌ها با نام مستعار و رمز از آن حضرت ياد مى‌كردند. [1]

پيامبر اكرم (ص) به مأموران تحقيق دربارۀ پيمان‌شكنى بنى‌قريظه دستور داد كه در صورت تأييد گزارش، موارد را به طور محرمانه به اطّلاع آن حضرت برسانند ومأموران با استفاده از زبان رمز، امنيت خبر را تضمين نمودند. [2]

على‌بن مهزيار گويد: غلام من زبان محلّى خاصى داشت كه كسى با آن آشنا نبود. وقتى او را براى طرح سؤال يا پرسشى از امام هادى (ع) خدمت آن حضرت مى‌فرستادم، حضرت براى اينكه كسى از مضمون گفتار مطّلع نشود، با او با زبان محلّى خودش سخن مى‌گفت. [3]

منحرف كردن مسير شناسايى

عمليات فريب يا منحرف كردن مسير شناسايى دشمن يكى ديگر از تدابيرى است كه براى مصونيت اطّلاعات از دسترسى نااهلان انجام مى‌گيرد. اين شيوه نه تنها موجب حفظ آگاهيها مى‌شود، بلكه دشمن را به انحراف مى‌كشاند.

پيامبر اكرم (ص) هنگام حركت به سوى يك هدف نظامى، اصل هدف را پنهان مى‌كرد و به‌طور معمول ابتدا يك راه انحرافى را در پيش مى‌گرفت