هدف خلقت انسان بزرگتر از زندگي مادي اوست

در اين رابطه آيه شريفه قرآن مي‌گويد: (افحسبتم انما خلقناكم عبثا و انكم الينا لاترجعون)[1] آيا شما گمان كرديد كه شما را بيهوده خلق كرديم و به سوي ما بر نمي گرديد؟ معادي نيست ؟ و نيز در جاي ديگر مي‌فرمايد: (ان في خلق السماوات و الارض و اختلاف الليل و النهار لايات لاولي الالباب) همانا در خلقت آسمانها و زمين و جابجا شدن شب و روز - يعني شب مي‌رود و روز مي‌آيد و بر عكس - نشانه هايي هست براي كساني كه صاحب عقل و درك هستند (الذين يذكرون الله قياما و قعودا و علي جنوبهم) كساني كه خدا را به ياد مي‌آورند در حال قيام و نشستن و وقتي كه به پهلو خوابيده اند (و يتفكرون في خلق السماوات و الارض ربنا ما خلقت هذا باطلا) و دائما در خلقت آسمانها و زمين تفكر كرده و مي‌گويند: خدايا اين موجودات را تو باطل خلق نكردي و خلقت آنها عبث و بيهوده نبوده است ; يعني هر موجودي براي هدفي خلق شده است و خلق ما انسانها نيز از اين قانون كلي مستثني نيست و براي هدفي خلق شده ايم، و آن هدف كه كمال معنوي است در اين دنيا تأمين نمي شود; زيرا همگي در اين دنيا زندگي را تواءم با مشقت ها و رنج ها مي‌گذرانيم و سرانجام مي‌ميريم، معلوم مي‌شود سرنوشت مهم تر و عالي تري در انتظار ما مي‌باشد، و لذا قرآن مي‌گويد: خدايا اين نظام وجود را كه از جمله آن ما انسانها هستيم باطل و لغو خلق نكرده اي (سبحانك فقنا عذاب النار)[2] خدايا تو منزه از نقص هستي - يعني اگر خدا حكيم نباشد كارهايش ناقص مي‌شود - پس ما را از آتش جهنم حفظ كن .

بنابراين خداي تبارك و تعالي هدف بزرگي از خلقت انسان داشته است،

---