2- شخصى از امير المؤمنين (ع) پرسيد مهيّا
بودن از براى مرگ چگونه است؟
فرمود: به ادا كردن واجبات و اجتناب كردن از امور حرام و متصف شدن بر
صفات نيك است، كه اگر چنين شد ديگر مهم نيست كه انسان بسراغ مرگ برود يا آنكه مرگ
بسراغ انسان بيايد.
و اللّه لا يبالي ابن أبي طالب أوقع على الموت أم وقع الموت عليه[1].
3- محمود بن لبيد از پيامبر اكرم (ص) روايت كرده كه فرمود: دو چيز
است كه فرزندان آدم از آن ناخوش دارند:
1- مرگ، در صورتيكه مرگ راحتى مؤمن است از فتنه.
2- كمى مال و حال آنكه در كمى مال كمى حساب نيز هست[2].
حضرت فرمود: مرگ است، زيرا اگر بندهاى كه در اوج خوشى و نعمت است
بياد مرگ بيفتد دنيا در نظرش تنگ (و تاريك) مىشود. و اگر در نهايت سختى و مشقت
باشد با ياد مرگ دنيا براى او وسيع (و از زندگى راضى) مىشود.
پس مرگ اوّل منزل آخرت و آخرين منزل دنيا است و خوشا حال كسى كه در
اولين منزل مورد احترام و استقبال و در آخرين منزل مورد مشايعت (و رضايتمندى خلق و
خالق) قرار گيرد.
[1]. قيل لامير المؤمنين( ع): ما الاستعداد للموت؟
فقال: أداء ألفرائض و اجتناب المحارم و الاشتمال على المكارم، ثمّ لا يبالي أوقع
على الموت او وقع الموت عليه.( بحار جلد 6 طبع جديد ص 138)
[2]. عن محمود بن لبيد أنّ رسول اللّه( ص) قال:
شيئان يكرههما ابن آدم: يكره الموت و الموت راحة للمؤمن من الفتنة، و يكره قلّة
المال و قلّة المال أقلّ للحساب.( بحار جلد 6 طبع جديد ص 128)