احكام روزه‌

(م 1572) كسى كه براى بجا آوردن روزه ميتى اجير شده، اگر روزه مستحبى بگيرد اشكال ندارد ولى كسيكه روزه قضا يا روزه واجب ديگرى دارد، نمى‌تواند روزه مستحبّى بگيرد و چنانچه فراموش كند و روزه مستحب بگيرد، درصورتيكه پيش از ظهر يادش بيايد، روزه مستحبّى او بهم ميخورد و مى‌تواند نيّت خود را بروزه واجب برگرداند و اگر بعد از ظهر ملتفت شود، روزه او باطل است بلكه اگر بعد از مغرب يادش بيايد معلوم نيست روزه‌اش صحيح باشد.

(م 1653) كسيكه مس ميت كرده يعنى جائى از بدن خود را ببدن ميّت رسانده، ميتواند بدون غسل مس ميّت روزه بگيرد و اگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد، روزه او باطل نميشود[1].

نماز قضا:

س- شخصى كه سكته كرده و مدّتى بسترى بوده و هيچگونه قدرت بر حركت نداشته و بعلاوه حواسش هم بجا نبوده آيا نماز از گردن او ساقط است يا نه و بعد از او بر ورثه قضاء نماز او لازم است يا نه؟

ج- در فرض مسئله اگر مريض حواسّ نداشته كه اوقات نماز را تميز دهد نمازهاى فوت شده قضاء ندارد و اگر ملتفت بوده و مسامحه كرده قضاء نمازها را بجا بياورند.

[1]. توضيح المسائل.