نام کتاب : جلوههای اعجاز معصومین نویسنده : راوندی، قطب الدین جلد : 1 صفحه : 790
خداوند بالا مىرود و ايمان كسى كه قبلا ايمان نياورده يا در
حال ايمان، خيرى كسب نكرده بود به حال صاحبش سودى ندارد[1].
آنگاه حضرت فرمود: از
آنچه بعد از آن روى مىدهد از من نپرسيد؛ زيرا حبيبم رسول خدا- 6- با من عهد نموده كه جز به عترت خود اطلاع ندهم.
اقامه عدل توسط امام
زمان (عج)
(1) نزّال بن سبره
مىگويد: به صعصعة بن صوحان گفتم: منظور امير المؤمنين- 7- از اين حرف
چه بود؟
صعصعه گفت: آن كسى كه
عيسى بن مريم پشت سر او نماز مىگزارد، دوازدهمين شخص از عترت و نهمين نفر از
اولاد حسين بن على- 8- است. و اوست خورشيدى كه از مغرب خود (يعنى از
محلى كه ناپديد شده) طلوع مىكند و در بين ركن و مقام ظاهر مىشود و زمين را پاك
مىكند و قانون و ترازوى عدل را برقرار مىسازد به طورى كه هيچ كس به ديگرى ظلم
نمىكند. امير المؤمنين- 7- هم فرمود كه حبيبش رسول خدا- 6- از وى پيمان گرفته كه آنچه بعد از آن روى خواهد داد، جز به عترت وى
(ائمه طاهرين- :-) به كسى اطلاع ندهد[2].
حتمى بودن ظهور امام
زمان (عج)
(2) مخالفين از اصحاب و
راويان حديث (متعصبين اهل تسنن) از نافع و ابن عمر، خبرى كه راجع به دجّال است را
نقل كردهاند و غيبت و زندگى طولانى و خروج او در آخر الزمان را طبق آنچه ما بعد
از اين فصل مىآوريم را روايت مىكند. و حال آنكه آنان حضرت قائم- عجّل اللَّه
تعالى فرجه الشريف- را و اينكه غيبتش مدت