وقتى مى‌شود كه از نصف ديگر چيزى به او بدهى.»

محمد بن عجلان گويد: «نزد حضرت صادق 7 بودم كه مردى داخل شد و سلام كرد. حضرت پرسيد كه، «چگونه‌اند آن كسانى را كه گذاشته‌اى از برادران مؤمن؟» از آن مرد ثناى نيكو كرد و تزكيه ايشان نمود و در مدح و ثنا مبالغه فرمود. حضرت فرمود: «چگونه است عنايت اغنيا بر فقيران؟» گفت: «اندك است.» فرمود: «چگونه است مشاهره اغنيا فقيران را؟» گفت: «اندك است.» فرمود: «چگونه است صله اغنيا فقيران را در آنچه دسترس ايشان است؟» گفت: «شما خلقى چند ذكر مى‌فرماييد كه آنها در ميان ما كم است.»

حضرت فرمود كه، «پس چگونه اين جماعت دعوى اين مى‌كنند كه شيعه‌اند؟»

و حضرت امام محمد باقر 7 فرموده كه، «تعظيم و توقير كنيد ياران خود را، و بعضى با بعضى ملاقات به غلظت و كراهت وجه ننماييد، و ضرر به يكديگر مرسانيد، و حسد به همديگر مبريد، و از بخل بپرهيزيد و بندگان مخلص خداى عز و جلّ باشيد.»

و حضرت صادق 7 فرموده كه، «هركه به ديدن برادر مؤمن رود، از جهت خداى نه به واسطه غرضى ديگر، جهت التماس وعد الهى و به ظهور آمدن ثواب الهى، خداى موكّل مى‌سازد بر او هفتاد هزار فرشته را كه ندا مى‌كنند او را كه، طيّب بودى و طيّب است از جهت تو بهشت.»

و حضرت امام محمّد باقر 7 فرموده كه، «مؤمن بيرون مى‌رود از خانه به قصد ديدن مؤمن. موكّل مى‌سازد خداى عز و جلّ فرشته‌اى را كه مى‌گذارد بالى در زمين و بالى در آسمان بر او سايه مى‌اندازد. و هرگاه به منزل او داخل شد، ندا مى‌كند جبّار- تبارك و تعالى-:

«اى بنده تعظيم‌كننده حق من و طلب‌كننده اراده من. حقّ است بر من اعظام تو. از من سؤال كن تا بدهم، و دعا كن تا اجابت كنم. و اگر ساكت شوى، من ابتدا كنم.» پس، هرگاه برگردد، مشايعت او مى‌كند فرشته. سايه مى‌كند بر او به بال خود تا وقتى كه داخل منزل خود شود. پس، ندا مى‌كند او را خداى- تبارك و تعالى- كه، اى بنده تعظيم‌كننده من! حقّ است بر من اكرام تو. واجب گردانيدم از جهت تو بهشتم را و تو را رخصت شفاعت دادم در بندگان خود.»