چون نيمى بيشتر از تنگ برون آيند، مرا ببينند در صحرا ايستاده. شما از دست راست و چپ كمين بگشاييد و شمشير درنهيد. چون بانگ بخيزد، اين لشكر كه از تنگه بيرون آمده باشند در مقابل من، بعضى بازپس تازند تا چه آشوب است آنچه در تنگه باشند همه بازپس گريزند، و بعضى به شمشير شما گرفتار آيند. من از پيش حمله آرم و شما از تنگه بيرون تازيد. اينها كه از تنگه بيرون آمده باشند در ميان گيريم و شمشير درنهيم، تا آنگاه كه مقاومت مى‌كنند مى‌زنيم و چون پشت دادند، راه هزيمت بر ايشان گشاده كنيم.

آنگاه، از تنگ بيرون آييم و در لشكرگاه ايشان افتيم و غنيمت برگيريم.»

پس، همچنين كردند و از تنگه بيرون شدند. روز ديگر، سپيده‌دم، لشكر پادشاه خراسان سلاح پوشيدند و جنگ را ساخته بر سر تنگ آمدند و هيچكس را نديدند تا به يك فرسنگ در تنگه رفتند. نشان لشكرگاه آلپ تكين ديدند. يقينشان درست شد كه آلپ تكين بگريخت. لشكر را گفتند: «برانيد تا از پس آلپ تكين رويم. چون از تنگه بيرون شويم، يك ساعت ايشان را در صحرا برچينيم و آلپ تكين را بگيريم.» لشكر براندند و مردان گزيده همه در پيش ايستادند. چون از تنگه بيرون آمدن گرفتند، آلپ تكين را ديدند با مقدار هزار سوار و اندكى پياده در صحرا ايستاده. چون يك نيم از لشكر ايشان از تنگه بيرون آمد، طغان از دست چپ از درّه بيرون تاخت و شمشير درنهاد با هزار غلام و لشكرى را كه همى آمدند همه را بازپس برد و هزيمت كرد و خلقى را بكشت. و از دست راست سبكتكين بيرون تاخت با هزار غلام و شمشير درنهاد و به اتّفاق طغان هردو از پس لشكرى كه از تنگه بيرون آمده بودند درآمدند و آلپ تكين از پيش حمله آورد و شمشير درنهادند و به يك ساعت جمعى بسيار را بر زمين زدند و امير آن لشكر را نيزه بر پشت زدند كه از سينه بيرون آمد، و لشكر به هزيمت شد و به هرجايى كه راه مى‌يافتند مى‌گريختند. پس، به يك‌بار غلامان آلپ تكين از تنگه بيرون شدند و در لشكرگاه ايشان افتادند و هرچه از اسب و استر و شتر و زر و سيم و ديبا و غلام يافتند بگرفتند و خيمه و فرش و مانند آن بگذاشتند و بازگشتند. و تا يك ماه مردمان ديه‌هاى بلخ از لشكرگاه چيزها مى‌بردند. و عدد كشتگان آن روز بعد از شمار چهار هزار و هفتصد و پنجاه مرد برآمد، بغير از خسته و مجروح.