و با تو تنگ‌گيرى كنند؟ خ گفتم: خ اى و اللّه خ.»

و از حضرت امام محمّد باقر 7 منقول است كه، «در كتاب على 7 هست كه، سه چيز است كه صاحب آن نميرد تا آنكه وبال آن را ببيند: بغى- يعنى، ظلم- و قطع‌رحم و قسم دروغ كه مبارزت مى‌كند با خداى عز و جلّ به آن، و طاعتى كه ثواب آن زودتر حاصل مى‌شود صله‌رحم است و قومى باشند فجار تواصل مى‌نمايند، اموال ايشان نمو مى‌كند و صاحب ثروت مى‌شوند. و قسم دروغ و قطع‌رحم ديار را خالى مى‌سازد از اهلش و نقل‌رحم مى‌كند- يعنى، شخص را منقطع النّسل مى‌گرداند.»

و از آن حضرت منقول است كه، «صلة الارحام تزكّى الاعمال و تنمى الاموال و تدفع البلوى و تيسّر الحساب و تنسى الأجل.»[1] يعنى: «صله‌رحمها پاك و رفيع مى‌سازد اعمال را، و نامى مى‌گرداند اموال را و دفع مى‌كند بلا را، و آسان مى‌كند حساب را، و تأخير مى‌كند در اجل.»

نقل است كه شيخى آمد نزد حضرت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله و گفت: «يا رسول اللّه! اهل بيت من بر من مى‌جهند و قطع مى‌كنند و دشنام مى‌دهند. پس، من هم رفض ايشان كنم؟» فرمود: «هرگاه چنين كنى خداى عز و جلّ همه را رفض خواهد كرد.» گفت: «پس چه كنم؟» حضرت فرمود: «صله كن آن را كه قطع تو كند، و عطا كن به آنكه تو را محروم سازد، و عفو كن از آنكه بر تو ظلم كند. به درستى كه هرگاه چنين كردى، از جهت تو از جانب خداى عز و جلّ بر ايشان ظهيرى خواهد بود».

و از حضرت امام رضا 7 منقول است كه، «مى‌شود كه مردى صله‌رحم به‌جا آورد و از عمر او سه سال مانده باشد، خداى عز و جلّ آن را سى سال گرداند.» و حضرت صادق 7 فرموده: «اوّل گوينده از جوارح رحم خواهد بود در روز قيامت. مى‌گويد: اى پروردگار! آن‌كس كه مرا صله كرده در دنيا، وصل كن امروز مابين خود و او؛ و هركه مرا قطع كرده در دنيا، قطع كن امروز ميانه خود و او».

و آن حضرت فرموده: «صله‌رحم كن و اگرچه به يك شربت آب باشد».

و افضل آنچه صله‌رحم به آن شود بازداشتن آزار است از ايشان. و از آن حضرت‌

[1] - الكافى، ج 2، ص 150.