است، در تعظيم علما و سادات [103 ب‌] و مشايخ بغايت كوشيدى و نسبت به مولانا سعد الدّين تفتازانى‌[1]، كه از افاضل آن عصر بود، كمال احترام مرعى داشتى و در مجالس او را بر زير تشك خود جاى‌داده در وقت رفتن تا طنابهاى پيش‌خانه مشايعت نمودى و اين طريقه او را متيمّن بود و هميشه رفعت قدر او در ازدياد بودى و غلبه و نصر دايما قرين حال او شد.

[1] - سعد الدين مسعود بن عمر تفتازانى- متولّد به سال 722 ق. در تفتازان و متوفى به سال 791 يا 797 ق. در سرخس، نويسنده شرح صرف زنجانى و مطوّل و مختصر.