اين هفت بار رفت و آمد هاجر كه منشأ و ريشه‌اى جز ايمان و اخلاص و حفظ كودك براى خدا و جلب رضايت حق نداشت، از جانب خدا به عنوان ركنى از اركان حج و شعارى از شعائر خدا قرار داده شد[1] تا زائران خانه محبوب، خالص و مخلص آن وادى پر نور را هفت بار رفت و آمد كنند و روح خود را همانند روح هاجر از زنگ كدورتها بشويند.

آرى سعى صفا و مروه از طرفى ارج نهادن به مقام ايمان و اخلاص آن زن با كرامت است. از جهت ديگر اطاعت از فرمان حضرت حق است در تعظيم شعائر او و از باب ديگر، سعى در تصفيه نفس و تحقق توبه، و توسل به مقام حضرت رب و يادآور محشر كبرى و قيامت عظمى و تردد مردم در آن صحنه هول‌انگيز براى به دست آوردن راه نجات، و جلب شفاعت شفيعان روز جزاست.

عذاب آزار دهنده مؤمن‌

امام صادق 7 فرمود:

هنگامى كه قيامت شود، يك منادى ندا كند: روگردانان از دوستان من كجايند؟ پس گروهى كه صورتشان گوشت ندارد برخيزند. در آن وقت گفته شود: اينان كسانى هستند كه اهل ايمان را آزردند و با آنان به دشمنى برخاستند و نسبت به آنها عناد ورزيدند و آنان را با درشتى و سرسختى در دينشان سرزنش كردند. سپس فرمان رسد كه آنها را به دوزخ برند.

عزت نفس زنى تهيدست‌

دوستى داشتم كه در صبر و متانت، جود و كرم و انجام كار خير و به خصوص‌

[1] - بحار 99/ 233.