زاييده شود ورثه قسمت كنند.

و ميراث ولد ملاعنه از مادر و فرزند و زوجه او است، و با عدم ايشان از خويشان مادرى اوست بالسويّه، و او نيز از خويشان مادرى ميراث مى‌برد.

و ميراث ولدالزنا از طرفين از فرزند و زوجه اوست، و پدر و مادر از او ميراث نمى‌برند، و نه كسى كه به ايشان نزديك باشد. و هر گاه زوجه و فرزند مفقود باشد ضامن جريره ميراث از او مى‌برد، و با عدم او امام 7. و ولدالزنا از يك طرف، منع مخصوص به آن طرف است دون طرف ديگر.

فصل چهارم: در بيان ميراث مجوس‌

بدان‌كه ميانه مجتهدين خلاف است [1] در ميراث ايشان، بعضى گفته‌اند كه: ميراث مى‌برند به نسب صحيح و سبب صحيح و به فاسد نمى‌برند[1] و بعضى برآنند كه به هر دو مى‌برند خواه صحيح باشد و خواه فاسد[2] و بعضى گفته‌اند: به نسب صحيح و فاسد ميراث مى‌برند و به سبب صحيح مى‌برند نه به سبب فاسد[3].

و آنچه در احاديث وارد شده مؤيّد قول دوم است، چه سكونى از حضرت اميرالمؤمنين على 7 روايت كرده كه فرمودند: مجوسى از مادر و خواهر و دختر ميراث مى‌برد براى آنكه مادر اوست و هم زن اوست‌[4] و حضرت امام به حقّ ناطق امام جعفر

______________________________
[1]- اقوى قول ثانى است عملًا به روايت سكونى. (تويسركانى)

[1] شيخ طوسى در تهذيب 9: 364 به يونس نسبت داده است. ابن ادريس، سرائر 3: 287 و 288. حلبى، كافى: 376. علّامه، مختلف 9: 91 و 94. سيّدمرتضى، رسائل 1: 266.

[2] شيخ طوسى، نهايه 3: 269 و 270. شيخ مفيد، مقنعه: 699. سلّار، مراسم: 224. ابن‌حمزه، وسيله: 403. ابن برّاج، مهذّب 2: 170.

[3] شيخ طوسى در تهذيب 9: 364 ذيل حديث 1299 به فضل بن شاذان نسبت داده است. شيخ صدوق، من لا يحضره الفقيه 4: 344 ومقنع: 507. محقّق، شرايع 4: 52 و مختصر النافع: 268. يحيى بن سعيد حلّى، جامع شرايع: 508.

[4] من لا يحضره الفقيه 4: 344، حديث 5745، وسائل 26: 317، حديث 1.