و در تيمّم اوّل نيّت چنين كند كه: تيمّم مى‌دهم اين ميّت را عوض آب سدر واجب تقرّب [1] به‌خدا، و در نيّت تيمّم دوم به‌جاى «عوض آب سدر» «آب كافور» بگويد، و در تيمّم سوم عوض «آب خالى» آورد، و مقارن نيّت دو كف دست خود را برخاك زند و پيشانى ميّت را به آن مسح كند و نوبت ديگر [2] هر دو كف را بر خاك زند و پشت كف دست راست او را مسح كند [3] و بعد از آن پشت كف دست چپ او را.

نهم‌آنكه: آب غسل طاهر باشد.

دهم‌آنكه: آب غسل مضاف نباشد.

يازدهم‌آنكه: آب غصبى نباشد.

دوازدهم‌آنكه: زمين و تخته [4] كه در آن غسل مى‌دهند غصبى نباشد.

و امّا آن پانزده امر كه سنّت است:

اوّل: چون خواهند كه ميّت را غسل دهند يقه پيراهن او را تا زهار[1] بدرند [5] امّا به رخصت‌وارث [6] اگر بالغ و عاقل باشد، و اگر طفل يا مجنون باشد دريدن پيراهن جايز نيست.

______________________________
* و تيمّم ديگر عوض مجموع نيز دهند. (كوهكمره‌اى)

* احوط اين است كه اوّل يك تيمّم بدهند [به قصد] بدليّت از هر سه غسل بعد از آن بدل هر غسلى يك تيمّم بدهند. (نخجوانى)

* و احوط اين است كه يك تيمّم ديگر بدهند به قصد بدليّت از هر سه غسل. (يزدى)

[1]- قصد قربت كافى است، هرچند احوط قصد وجوب است نيز. (كوهكمره‌اى)

[2] نوبت ديگر لازم نيست، بلكه يك دفعه زدن از براى مسح پيشانى و دستهاى ميّت كافى‌است. (كوهكمره‌اى).

* اقوى كفايت يك دفعه زدن است از براى مسح پيشانى و دستهاى او. (يزدى)

[3] احوط مسح پشت دستِ راست و چپ است مثل تيمّم حىّ. (تويسركانى)

[4] ذكر غصبى نبودن فضائى كه در آن غسل ميدهند اهمّ بود. (صدر)

* و هم چنين فضا و ظرف آب و محلّ ريختن آب غسل. (نخجوانى، يزدى)

[5] اگر توقّف داشته باشد كشيدن آن از زير بر دراندن. (خراسانى)

[6] احتياطاً. (خراسانى)

[1] عانه، بالاىِ عورت.