دهم: شخصى كه كافر اصلى بوده باشد و بعد از طلوع فجر مسلمان شود، روزه داشتن آن روز از او صحيح نيست. و بعضى از مجتهدين برآنند كه اگر قبل از پيشين مسلمان شود روزه آن روز از او صحيح است‌[1] و قضاى روزه‌هاى گذشته از او ساقط است [1]. امّا هر گاه مرتدّ شود و باز توبه كند براو لازم است قضاى روزه واجبى كه [2] در ايّام ردّه از او فوت شده. امّا اگر سنّى شيعه شود [حكم كافر اصلى دارد كه‌][2] قضاى روزه براو واجب نيست [3].

فصل سوم در بيان امرى چند كه به فعل درآوردن آنها در ماه رمضان سنّت است‌

و آن دوازده امر است:

اوّل آنكه: در وقت ديدن هلال اين دعا بخواند. و بعضى از مجتهدين خواندن اين دعا را در وقت ديدن هلال واجب مى‌دانند[3] و مى‌بايد كه در وقت خواندن اين دعا رو به جانب قبله كند نه به جانب هلال، و دعا اين است: «الْحَمْدُللَّهِ الَّذى خَلَقَنيْ وَخَلَقَكَ وَقَدَّرَ مَنازِلَكَ وَجَعَلَكَ مَواقيْتَ لِلنَّاسِ، اللَّهُمَّ اهِلَّهُ عَلَيْنا اهْلالًا مُبارَكًا، اللَّهُمَّ ادْخِلْهُ عَلَيْنا بِالسَّلامَةِ وَالْاسْلامِ وَالْيَقيْنِ وَالْايمانِ وَالْبِرِّ وَالتَّقْوى وَالتَّوفيْقِ لِما تُحِبُّ وَتَرْضى».

______________________________
[1]- اين قول درنهايت قوّت‌است وصحّت است به شرط آنكه افطار نكرده باشد بلكه فرق ميانه قبل از ظهر وبعد از ظهر هم‌نيست، احوط در صورت اخيره عدم اكتفاء به اداءاست. (كوهكمره‌اى)

[2] بلكه قضاء لازم است مطلقا، چه مرتدّ فطرى باشد يا ملّى. (مازندرانى)

[3] اگر روزه گرفته باشد بر وفق مذهب خود. (خراسانى، كوهكمره‌اى)

* هرگاه گرفته باشد بر وجه صحيح در مذهب خود. (دهكردى، يزدى)

* مگر آنچه در مذهب خود لازم بود مراعات نكرده باشد، و همچنين فرق اسلام كه محكوم به كفرند. (مازندرانى)

[1] شيخ طوسى، مبسوط 1: 286. محقّق، معتبر 2: 711.

[2] در برخى از نسخه‌ها نيست.

[3] علّامه در مختلف 3: 501 به ابن عقيل نسبت داده است.