امّا آن سه امر كه در قيام مكروه است:

اوّل: دست بر كمر زدن به‌طريق متكبّران.

دوم: تورّك نمودن، يعنى سنگينى خود را گاهى بر پاى راست و گاهى بر پاى چپ انداختن.

سوم: كفها را بعد از قنوت بر رو ماليدن [1].

و در قنوت كردن به‌فارسى ميانه علما خلاف است. و اصحّ آن است كه جايز نيست [2] و در كتاب حبل المتين بيان آن شده‌[1].

فصل چهارم در بيان آنچه تعلّق به قراءت فاتحه و سوره دارد:

واجب است قراءت فاتحه و سوره [3] در ركعت اوّل و دوم از نمازهاى پنج‌گانه. امّا در ركعت سوم و چهارم مصلّى مخيّر است اگر خواهد فاتحه بخواند و اگر خواهد تسبيحات اربع، چنانچه به‌تفصيل مذكور خواهد شد.

و آنچه تعلّق به‌قراءت فاتحه و سوره دارد سى و دو امر است: يازده امر واجب، و ده امر سنّت، و پنج امر مكروه، و شش امر حرام.

امّا يازده امر واجب:

اوّل آنكه: فاتحه و سوره به زبان عربى خوانده شود، پس اگر به‌زبان ديگر ترجمه آن را بخواند نماز باطل است.

______________________________
[1] كراهت اين معلوم نيست. (خراسانى)

[2] عدم جواز قنوت به فارسى احوط است. (تويسركانى)

* در خصوص نمازهاى فريضه. (خراسانى)

* در نماز واجب. (صدر)

* عدم جواز احوط است. (كوهكمره‌اى)

* وظيفه قنوت به فارسى حاصل نمى‌شود، لكن دعاى فارسى خواندن در حال قنوت يا ساير احوال نماز جايز است، هرچند خلاف احتياط است. (يزدى)

[3] وجوب قرائت سوره احوط است. (تويسركانى)

[1] حبل المتين 2: 399.