افراد، براى درك فيض و طلب علم، شرفياب حضورش مىشدند و بى اينكه
چيزى بچشند، متفرّق نمىشدند و چون برمىگشتند، راهنمايانى بودند!) هم بهرهمندى
مادى و هم تغذيه روحى و معنوى.
6- احترام به ديگران
پيامبر خدا 6 سعى مىكرد در حضور او حرمت اشخاص
حفظ شود و احساس كرامت و عزّت كنند.
يكى از نمادهاى اين حرمتگذارى، مراعات حال تازهواردين و جادادن به
آنان است. مردى وارد مسجد شد، در حالى كه پيامبر تنها نشسته بود. حضرت كمى جابهجا
شد و براى او جا باز كرد. آن مرد گفت: يا رسول اللَّه! جا وسيع است. فرمود: حق
مسلمان بر مسلمان ديگر آن است كه چون ديد مىخواهد كنار او بنشيند، برايش جا باز
كند.[2]
از توصيههاى آن حضرت اين بود كه هر گاه بزرگ يك قوم نزد شما آمد، به
او اكرام و احترام كنيد: «اذا أتاكُم كَريمُ قَوْمٍ
فَاكرِموهُ»؛[3] و خود نيز در عمل چنين رفتارى داشت.