نام کتاب : اخلاق نبوى نویسنده : محدثى، جواد جلد : 1 صفحه : 19
«وَ كانَ يَخْصِفُ النَّعلَ، و يُرَقِّعُ
الثَّوبَ، و يَفْتَحُ البابَ، و يَحْلِبُ الشاةَ و يَعْقِلُ البَعيرَ
فَيَحْلِبُها، وَ يَطْحَنُ مَعَ الخادمِ اذا اعْيا، وَ يَضَعُ طَهورَهُ باللَيلِ
بِيَدِهِ ....»[1]
3- هم غذايى با اهل خانه
اينكه كسى تنها غذا بخورد، يا حاضر نباشد افراد خانواده و خدمتكاران،
با او بر سر يك سفره بنشينند و غذا بخورند، اخلاقى جاهلانه است و نشان از روحيه
استكبارى مىدهد. اولياى خدا، متواضعانه با اهل خانه و خادمان هم غذا مىشدند و بر
سر يك سفره مىنشستند.
رسول خدا 6 همه رقم غذا مىخورد و نسبت به نوع غذا
و كيفيت طبخ، ايراد نمىگرفت و از آنچه خدا حلال كرده است، همراه با خانواده و
خدمتكاران غذا مىخورد، آن هم نشسته بر زمين، چه در خانه خود و چه در ميهمانى، از
هر چه آنان مىخوردند و در هر چه و بر هر چه آنان طعام مىخوردند. اگر مهمان
مىآمد همراه با مهمان طعام مىخورد. محبوبترين غذا و سفره در نزد او، آن بود كه
افراد بيشترى سر سفره نشسته باشند: