مى‌كردند، مشكلاتى براى آنان پيش مى‌آمد، و وى از بخشى از وقت درون خانه، براى رسيدگى به امور مردم و برآوردن نيازهاى مختلف آنان استفاده مى‌كرد. آنچه گفته شد به روايت حضرت حسين بن على 7 از امير المؤمنين 7 است:

«و كانَ اذااوى‌ الى‌ مَنْزِلِه جَزّءَ دُخُولَه ثَلاثَةَ اجْزاء: جُزءاً لِلّه عزّوجَل، و جُزءاً لِاهلِهِ و جُزءاً لِنَفْسِه، ثُمّ جَزَّءَ جَزَئهُ بَيْنَه و بَيْنَ النّاسِ، فَيَرُدُّ ذلك عَلَى العامّةِ و الخاصّةِ و لا يَدَّخِرُ عَنْهُم شَيئاً»[1]

2- كمك در خانه‌

از فضايل يك انسان خودساخته، آن است كه در كارهاى خانه، به همسر خود كمك كند چه در نظافت خانه و وسايل، چه در امور طبخ و خوراك و چه هر كار ديگرى.

پيامبر خدا 6 در خانه، كفش و لباس خود را وصله مى‌كرد، در را مى‌گشود، شير گوسفند و شتر را مى‌دوشيد، همراه خادم خانه گندم آرد مى‌كرد و اگر خدمتكار خسته مى‌شد، به او كمك مى‌كرد و وسايل وضوى خويش را خود برمى‌داشت و مى‌گذاشت:

[1] - مكارم الاخلاق، طبرسى، ص 13.