«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَماناتِكُمْ ...»[1]

اى مؤمنان! به خدا و پيامبر خيانت نورزيد و به امانتهاى خود نيز.

امام باقر عليه‌السلام در تفسير اين آيه شريفه مى‌فرمايد:

«واجبات الهى نزد هر انسانى به امانت سپرده شده است و عمل نكردن بدان، خيانت محسوب مى‌شود.»[2]

بنابراين، بى اعتنايى به قوانين و دستورات شرعى كه مجموعه‌اى از دستورات الهى و سيره و روش پيامبر و ائمه معصومين است، به منزله خيانت به آنان محسوب مى‌شود كه مؤمن بايد از آن اجتناب ورزد.

همچنين كليه اموال مؤسسات دولتى، جزء داراييهاى عمومى يا بيت‌المال است كه در دست كارمندان به امانت سپرده شده است و هر فردى به تنهايى موظّف به حفظ و نگهدارى واستفاده صحيح و قانونى از آنها است. حيف و ميل بيت المال و استفاده شخصى و ناصحيح از آن، خيانت به اموال مسلمانان بوده و گناهى نابخشودنى است و درواقع، خيانت به خود نيز محسوب مى‌شود.

كم كارى، گران فروشى، كم فروشى، حقوق گرفتن وكار نكردن و ... همه از موارد خيانت به مردم است.

ج- خيانت به اسرار نظامى، سياسى:

آنان كه در مشاغل نظامى و سياسى اشتغال دارند، در حقيقت امانتدار مردمند و اسرار تشكيلاتى بطور امانت، دراختيارشان قرار گرفته است.

آنان بايد دقت كافى به خرج دهند و آگاه باشند كه حيات و نابودى يك ملت بسته به حفظ و افشاى اسرار سياسى، نظامى واقتصادى آن كشور است، گاهى ممكن است افشاى يك مسأله سياسى يا نظامى، بخصوص اسرار جنگ، چنان ضربه‌اى به كشور وارد

[1] - انفال، آيه 27

[2] - تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 144