اميرمؤمنان على عليه‌السلام فرمود:

«اسْتِعْمالُ الْامانَةِ يُزيدُ فِى الرِّزْقِ»[1]

به كارگيرى امانت، روزى را زياد مى‌كند.

خيانت در امانت‌

در اسلام به همان اندازه كه امانتدارى، شريف وارجمند است، خيانت درامانت، نكوهيده و زشت است و در رديف گناهان كبيره جا گرفته است.[2]

پيامبر اكرم (ص) فرموده است:

«لَيْسَ مِنَّا مَنْ خانَ مُسْلِماً فى اهْلِهِ وَمالِهِ»[3]

آنكه به ناموس و مال مسلمانى خيانت كند، از ما نيست.

اميرمؤمنان على عليه‌السلام فرمود:

«شَرُّ النَّاسِ مَنْ لا يَعْتَقِدُ الْامانَةَ وَلا يَجْتَنِبُ الْخِيانَةَ»[4]

بدترين مردم كسى است كه به امانت معتقد نباشد واز خيانت پرهيز نكند.

اقسام خيانت‌

اينك زشتى و حرمت خيانت بيان شد، به اقسام آن اشاره مى‌كنيم:

الف و ب- خيانت به خدا و پيامبر:

قرآن مجيد مى‌فرمايد:

[1] - بحارالانوار، ج 75، ص 172

[2] - وسايل الشيعه، ج 11، ص 261

[3] - بحارالانوار، ج 75، ص 172

[4] - شرر غررالحكم، آمدى، ج 4، ص 175