انسانها در پى تلاش براى معاش به درآمد و دارايىهايى دست مىيابند.
اقتضاى فطرت آدمى اين است كه حاصل دسترنج خود را از آن خود بداند و از تجاوز
ديگران به مال خود جلوگيرى كند. حتّى اين مسأله به طور غريزى درحيوانات نيز وجود
دارد. كه از طعمه به چنگ آورده و از آشيانه خود حراست مىكنند از دستبرد ديگران به
طعمه و لانه خود جلوگيرى مىنمايند.
در اسلام نيز همچنانكه بر احترام به جان، ناموس و آبروى مردم تأكيد
شده، حرمت مال مردم نيز واجب شمرده شده و دست درازى هر كس به مال ديگرى بدون رضايت
او محكوم شمرده شده است.