همسايه باشد، نگاه كردن به داخل خانه همسايه، سرزده وارد شدن درخانه‌هايى كه درب مشترك دارند، ايجاد سر و صدا و بلند كردن صداى راديو و تلويزيون، پرتاب اشيايى به وسيله كودكان به داخل خانه همسايه، بالا بردن ارتفاع خانه بگونه‌اى كه نور خانه همسايه گرفته شود يا به خانه او اشراف پيداكند، قرار دادن دريچه مشرف به خانه ديگران، نابهنگام بالاى بام رفتن يا بى خبر به موضع مشرفى نسبت به خانه همسايه قرار گرفتن، ريختن زباله دركنار كوچه و خانه ديگران، جلوگيرى نكردن از دود و دوده بخارى و دودكش حمام، ريختن برف و مصالح ساختمانى بر سر راه و مانند آن از موارد آزار همسايه به حساب مى‌آيند.

پيامبر اكرم (ص) فرمود:

«كسى كه به خانه همسايه‌اش نگاه كند، و عورت مردى يا موى زنى يا جايى از بدنش را ببيند، خداوند حق دارد كه او با منافقان كه عيوب مردم را جستجو مى‌كنند داخل آتش اندازد و از اين دنيا خارج نمى‌شود تا اينكه خدا او را رسوا نمايد و در آخرت نيز عيوب او را براى مردم آشكار مى‌كند.»[1]

پيامبراكرم (ص)، سرزده داخل خانه همسايه شدن را ازموارد آزار و اذيت و زيان رساندن به همسايه مى‌دانست.

زراره از امام باقر عليه‌السلام نقل مى‌كند كه «سمرة بن جندب» در خانه يكى از انصار، درخت خرمايى داشت. گاهى اوقات كه براى رسيدگى به درخت خود مى‌رفت، سرزده و بدون اطلاع وارد مى‌شد و به اهل خانه نگاه مى‌كرد. صاحب خانه، نزد پيامبر (ص) رفت و از رفتار وى شكايت كرده، گفت: اى رسول خدا! سمره بدون اذن، داخل خانه ما مى‌شود، اگر ممكن است، كسى را نزد او بفرستيد و بفرماييد كه هر وقت مى‌خواهد داخل خانه شود، اطلاع دهد، تا اهل خانه، خود را بپوشانند.

پيامبر اكرم (ص) كسى را به سراغ او فرستاد، هنگامى كه آمد به او فرمود:

[1] - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص 332