«مَنْ لَمْ يُنْصِفِ الْمَظْلُومَ مِنَ الظَّالِمِ عَظُمَتْ اثامُهُ»[1]

هر كس حق مظلوم را از ظالم به انصاف نگيرد، گناهانش بزرگ شده است.

از امام صادق عليه‌السلام نقل شده است كه فرمود:

«قبر مرد نيكوكارى را پر از آتش كردند به خاطر اينكه نماز بى وضو خوانده بود و ضعيفى را يارى نكرده بود.»[2]

وحضرت امام زين العابدين (ع) درمقام دعا چنين عرض مى‌كند:

«اللَّهُمَّ انى اعْتَذِرُ الَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتى‌ فَلَمْ انْصُرْهُ»[3]

خدايا من از اينكه به مظلومى در پيش چشمم ستم شود و من او را يارى نكنم، عذر مى‌خواهم.

به اميد روزى كه جمهورى اسلامى انتقام ستمديدگان را از بيداد گران گرفته و حقوقشان را استيفا كند. انشاءاللّه.

[1] - شرح غررالحكم، آمدى، ج 5، ص 358

[2] - ثواب الاعمال، ص 267

[3] - صحيفه سجاديه، دعاى 38