كشته شدن در راه خداست؛ زيرا پيغمبر ما فرموده اگر در بستر بميريد، ممكن است به بهشت برويد و ممكن است نرويد، ولى اگر در راه خدا كشته شويد، بدون شك اهل بهشت خواهيد بود.[1]

ايمان، اين گونه صبر و مقاومت سربازان اسلام را در برابر ترفندهاى دشمن، شكوفا ساخت و عزّت اسلام و پيروان واقعى‌اش را به نمايش گذاشت.

ه- تحكيم برادرى و روابط اجتماعى:

ايمان روح برادرى را در جامعه ايجاد كرده، پايدارى مى‌بخشد. مؤمنان بر اثر ايمان، با اخلاق پسنديده، مهربانى و نرمخويى با همنوعان خود انس مى‌گيرند، در برابر آنان متواضعند، وظايف خود را در برابر آنها انجام داده، حقوق همديگر را محترم مى‌شمارند.

قرآن كريم مى‌فرمايد:

«إِنَّماالْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»[2]

به درستى كه، مؤمنان با هم برادرند.

شهيد مطهرى در اين باره مى‌نويسد:

«آن چيزى كه بيش از هر چيز حق را محترم، عدالت را مقدّس، دلها را به يكديگر مهربان و اعتماد متقابل را ميان افراد بر قرار مى‌سازد، تقوا و عفاف را تا عمق وجدان آدمى نفوذ مى‌دهد، به ارزشهاى اخلاقى اعتبار مى‌بخشد، شجاعت مقابله با ستم ايجاد مى‌كند و همه افراد را مانند اعضاى يك پيكر به هم پيوند مى‌دهد و متحد مى‌كند، ايمان مذهبى است.»[3]

[1] - قلب سليم، سيدعبدالحسين دستغيب، ص 152- 153، اسلاميه، با اندك تغيير

[2] - حجرات، آيه 10

[3] - مقدمه‌اى بر جهان بينى اسلامى، ج 1، ص 55- 56، صدرا