[با مى محبوب واصل شد حبيب‌]

869-

مناسب است با مضمون خبرى كه به نقل مؤلف روضات الجنات (ج 1، ص 231 طبع ايران) در صحيفة الرضا- 7- آمده است.

إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالى‌ شَرَاباً لِأَولِيَائِهِ إِذَا شَرِبُوا سَكِرُوا وَ إِذَا سَكِرُوا طَرِبُوا وَ إِذَا طَرِبُوا طَابُوا وَ إِذَا طَابُوا ذَابُوا وَ إِذَا ذَابُوا خَلَصُوا وَ إِذَا خَلَصُوا وَصَلُوا وَ إِذَا وَصَلُوا اتَّصَلُوا وَ إِذَا اتَّصَلُوا لَا فَرقَ بَينَهُم وَ بَينَ حَبِيبِهِم‌[1].

[ص 179 احاديث مثنوى‌]

[1] - خداوند- تبارك و تعالى- براى دوستانش شراب مخصوصى دارد. وقتى از آن بنوشند مست مى‌شوند و بر اثر آن به طرب مى‌آيند. در آن طرب پاك مى‌شوند و در پاكى ذوب مى‌گردند. با ذوب شدن خالص مى‌شوند و در چنين خلوصى، وصال دست مى‌دهد. و سرانجام اتصال به دوست نصيب مى‌گردد به طورى كه ديگر بين خود و حبيب دوگانگى احساس نمى‌شود.