[ «عاقل اوّل بيند آخر را به دل»]

489-

به ذيل شماره (452) رجوع كنيد. [1] [ص 94 احاديث مثنوى‌]

[صالحان را هست نعمتهاى خاص‌]

490-

اشاره به حديث ذيل است:

قَالَ اللَّهُ تَعَالَى اعدَدتُ لعبَاديَ الصَّالحينَ مَا لَا عَينٌ رَأَت وَ لَا أُذُنٌ سَمعَت وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلب بَشَرٍ[1]. [2]

بخارى، ج 2، ص 139، مسلم، ج 8، ص 143، جامع صغير، ج 2، ص 80.

الصَّومُ يَدُقُّ المَصيرَ وَ يُذبلُ اللَّحمَ وَ يُبعدُ من حَرِّ السَّعير انَّ للَّه مَائدَةٌ عَلَيهَا مَا لَا عَينٌ رَأَت وَ لَا اذُنٌ سَمعَت وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلب بَشَرٍ لَا يَقعُدُ عَلَيهَا الَّا الصَّائمُونَ‌[2].

جامع صغير، ج 2، ص 49

انَّ في الجَنَّة مَا لَا عَينٌ رَأَت وَ لَا اذُنُ سَمعَت وَ لَا خَطَرَ عَلَى قَلب احدٍ[3].

جامع صغير، ج 1، ص 91 [ص 93 احاديث مثنوى‌]

______________________________ [1] مناسب است با گفته امير مؤمنان على- 7-:

أَوَّلُ رَأي الْعَاقل آخرُ رَأي الْجَاهل (1).

شرح نهج البلاغة، ج 20، ص 93، ح 356.

و يوسف بن احمد مولوى آن را اشاره بدين حديث مى‌پندارد كه در امالى شيخ طوسى، ص: 530 و مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج 12، ص 112، ح 13664 و جامع صغير، ج 2، ص 97 مى‌توان ديد:

عَنْ أَبي ذَرٍّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّه 6 و سلم»: اْلْكَيِّسُ (منَ النَّاس) مَنْ دَانَ نَفْسَهُ وَ عَملَ لمَا بَعْدَ الْمَوْت وَ الْعَاجزُ مَن اتَّبَعَ نَفْسَهُ هَوَاهَا وَ تَمَنَّى عَلَى اللَّه عَزَّ وَ جَلَّ الْأَمَانيَ‌

(2).

(1) رأى عاقل در ابتداى كار همان است كه جاهل در انتهاى كار به آن مى‌رسد (2) كسى كه هوشيار است مالك نفسش مى‌شود و براى پس از مرگ به عمل (صالح) مى‌پردازد. اما كسى كه ضعيف و ناتوان است به پيروى از هواهاى نفسانى پرداخته و درخواستش از خداوند رسيدن به آرزوهاى نفسانى است.

[2] بحار الأنوار ج 8 ص 92 باب 23

[1] - خداوند متعال فرمود براى بندگان صالحم نعمتهايى در بهشت آماده كرده‌ام كه نظير آنها را هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و در دل هيچ كس خطور نكرده است.

[2] - روزه باعث تغيير حالت روزه دار مى‌شود. گوشتش را مى‌ريزد و از حرارت آتش جهنم دورش مى‌كند. خداوند را در بهشت سفره و نعمتهايى است كه نظير آنها را هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و در دل هيچ كس خطور نكرده است. و فقط روزه داران هستند كه بر سر اين سفره خواهند نشست.

[3] - خداوند را در بهشت نعمتهايى است كه نظير آنها را هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و در دل هيچ كس خطور نكرده است.