[ «آن كه يابد بوى حق را از يمن»]

389-

اشاره به خبر ذيل است:

[1]

أَلَا إنَّ الْإيمَانَ يَمَانٍ وَ الحكمَةَ يَمَانيَةٌ وَ اجدُ نَفَسَ رَبِّكُم من قبَل اليَمَن‌[1].

مسند احمد، ج 2، ص 541 [2]

انِّي لَأَجدُ نَفَسَ الرَّحمَن من جَانب اليَمَن‌[2].

احياء العلوم، ج 3، ص 153 تَفُوحُ رَوَائحُ الجَنَّة من قبَل قَرَنٍ‌[3] [3] سفينة البحار، ج 1، ص 53 [ص 73 احاديث مثنوى‌]

[نزد حق «سين» بلالش «شين» بُوَد/ بنگر اين «الهمد» و آن «الحمد» را]

390-

ظاهراً مأخذ آن حديثى است موضوع و آن اين است:

سينُ بلالَ عندَ اللَّه شينٌ‌[4].

اللؤلؤ المرصوع، ص 40 در طبقات ابن سعد جزء سوم قسم اول ص 167 مطلبى ذكر شده است كه با حكايت فوق بى مناسبت نيست و ممكن است در تركيب آن دخيل باشد:

انَّ رَسُولَ اللَّه 6 امَرَ بلَالًا ان يُؤِّذِّنَ يَومَ الفَتح عَلَى ظَهر الكَعبَة فَاذَّنَ عَلَى ظَهرهَا وَ الحَارثُ بنُ هشَامٍ وَ صَفوَان بن امَيَّةَ قَاعدَان فَقَالَ احَدُهُمَا للآخَر انظُر الَى هَذَا الحَبَشىِّ فَقَالَ ان يَكرَهُهُ اللَّهُ يُغَيَّرَهُ‌[5].

______________________________ [1]

قَالَ رَسُولُ اللَّه 6: أَلَا إنَّ الْإيمَانَ يَمَانٍ وَ الحكمَةَ يَمَانيَةٌ.

بحار الأنوار ج 22 ص 137.

رسول خدا 6 فرمودند: بدانيد ايمان از يَمَن برخاسته و حكمت به يمن منسوب است.

[2]

قَالَ رَسُولُ اللَّه 6: إنِّ نَفَسَ الرَّحْمَن يَأْتيني من قبَل اليَمَن فَحُيِّيَتْ بذَلكَ النَّفَس صُورَةُ- الْإيمَان.

عوالي اللئالي ج 4 ص 47.

رسول خدا 6 فرمودند: براستى نسيم خداى رحمان از جانب يمن به سويم مى‌وزد و به سبب آن نما و صورت ايمان زنده گشت.

قَالَ رَسُولُ اللَّه 6: إنَّ خَيْرَ الرِّجَال أَهْلُ الْيَمَن وَ الْإيمَانُ يَمَانٍ وَ أَنَا يَمَانيٌّ.

بحار الأنوار ج 56 ص 198 باب 23.

رسول خدا 6 فرمودند: بهترين مردان اهل يمن هستند و ايمان يمانى است و از يمن برخاسته و من يمانيم.

[3]

تَفُوحُ رَوَائحُ الجَنَّة من قبَل قَرَنٍ وَا شَوْقَاهُ إلَيْكَ يَا أُوَيْسَ الْقَرَني وَ مَنْ لَقيَهُ فَلْيَقْرَأْهُ منِّي السَّلامَ.

سفينة البحار، ج 1، ص 53 و بحار الأنوار ج 42 ص 155.

بوهاى خوش بهشت از جانب قَرَن (سرزمينى از يمن كه اويس از آن برخاسته است.) مى‌وزد، وه چقدر شوق ديدارت را دارم اى اويس قرنى، هر كه او را ملاقات كرد سلام مرا به او برساند.

[1] - بدانيد ايمان از يَمَن برخاسته و حكمت به يمن منسوب است و بوى خدايتان را از جانب يمن مى‌شنوم.( اشاره به اويس قرنى و ايمان و اخلاص اوست.)

[2] - من بوى خداى رحمان را از جانب يمن مى‌شنوم.

[3] - بوهاى خوش بهشت از جانب قَرَن( سرزمينى از يمن كه اويس از آن برخاسته است.) وزيده است.

[4] - سين بلال( در گفتن اسهَدُ به جاى اشهَدُ) در نزد خدا به منزله شين است.

[5] - رسول خدا6 در فتح مكه، به بلال دستور داد بر بام كعبه اذان گويد. بلال اطاعت كرد. حارث بن هشام و صفوان بن اميه هر دو نشسته بودند و با هم گفت و گو مى‌كردند يكى از آن دو به ديگرى گفت اين حبشى را نگاه كن!( بهتر از او كسى براى اذان گفتن نبود؟) ديگرى جواب داد قطعاً با خواست و رضايت خدا بوده است و گر نه شخص ديگرى انتخاب مى‌شد.