است كه هم اكنون (174) مستند آن مذكور افتاد. [1] [ص 23 احاديث
مثنوى]
[قصّه مرد و درخت و كيد زن]
178-
«از
سر امرود بن يعنى چنان
زان فرود آ تا نماند اين گمان
اشاره است به قصهاى كه در دفتر چهارم [- مثنوى مولوى ابيات 4/ 3544
به بعد] به تفصيل آمده است.
[ص 27 قصص مثنوى]
[چهره احمد 6 گواه صدق اوست/ قصّه سقراط و آن گستاخ زن]
179-
«... حاضران گفتند اين صدر الورى
راست گو گفتى دو ضد گو را چرا
گفت من آيينهام مصقول دست
ترك و هندو در من آن بيند كه هست
اين حكايت را به تفصيلى كه مولانا نقل مىكند تا كنون در هيچ مأخذ
نيافتهام.
ابو جهل نمونه انكار و مخالفت با پيغمبر 6 و ابوبكر نمودار تصديق و
اقرار است اولين با ديدن شواهد نبوت و معجزات ايمان نياورد و بر انكار و ستيزه گرى
افزود. و دومين، معجزه نخواست و ايمان آورد.
آن
ابو جهل از پيمبر معجزى
خواست
همچون كينه در تركى غزى
ليك
آن صدّيق حق معجز نخواست
گفت
اين رو خود نگويد جز كه راست
مثنوى، ج 4، ب 350 و 351 نيز مراجعه شود به احاديث مثنوى، انتشارات
دانشگاه تهران، ص 27 [رديف 194] محمّد غزّالى در توصيف حضرت رسول اكرم 6
مىگويد:
كه صوفيه بدان در كتب خود استناد كردهاند و در سفينة البحار، طبع
نجف، ج 2 ص 378 جزو احاديث نبوى ذكر شده و مؤلف اللؤلؤ المرصوع (ص 55) به نقل از
ابن تيميه آن را از موضوعات مىشمارد. [نيز مراجعه شود به شماره 487]