هم‌نشین بدان همچون مسافر دریاست که اگر از غرق شدن جان به‌سلامت برد از ترس در امان نباشد.[1]

هم‌نشینی با انسان‌ها شرور این آسیب را داد که هرلحظه ممکن است طومار زندگی آدمی را بپیچند و عاقبت به شری را نصیب شخص کنند؛ و اگر از هلاکت نجات یابد. بازهم در امان نیست چراکه آدمی را با دوستانش می‌شناسند ازاین‌رو دائم در معرض تهمت قرار دارد.

علم و داروی بی‌اثر

امام علی 7: عِلْمٌ لَا يَنْفَعُ كَدَوَاءٍ لَا يَنْجَع‌؛

علمی که نفعی نبخشد؛ مانند دارویی است که اثربخش نباشد.[2]

علم بهتر است یا ثروت؟

در این رابطه امام علی 7 چنین می‌فرماید:

علم انسان را حفظ می‌کند و انسان مال را.

با ا نفاق از مال کم می‌شود ولی بر علم افزوده می‌گردد.

کسی که با مال و ثروت بزرگی یافته، بزرگی‌اش با زوال مال از بین می‌رود ولی کسی که از رهگذر علم بزرگی یافته، بزرگی‌اش هرگز از بین نخواهد رفت. انسان به‌وسیله علم، کسب طاعت می‌کند که پس از مرگ ستایش مردم به دنبال دارد.

علم حاکم است و مال محکوم.

علما باقی هستند و مال‌اندوزان فانی.

[1]. همان، ح ۹۸۳۴.

[2]. تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ح 134.