سگی که از قصاب‌خانه پاچه بدزدد، نان خودش را بریده است.

کسی که از کسی نیکی دیده، باید از او سپاسگزار باشد. واگر به‌جای سپاسگزاری رفتاری ناپسند داشته باشد. خودش را از او محروم ساخته است.[1]

نمک خوردند و نمکدان دزدیدند.[2]

عده‌ای نان‌ونمک کسی را می‌خورند و به‌جای تقدیر و تشکر، با او بدرفتاری و کفران نعمت می‌کنند؛ که گویا چنین شخصی به ما نیکی و احسان نکرده است.

حرامی باش و حرامی مباش![3]

دزد باش ولی ناسپاس مباش.

[1]. نان‌ونمک، ناسپاسی.

[2]. امثال و حِکم، دهخدا، ج 4، ص 1836.

[3]. کتاب کوچه، ج 4، ص 56.