او و تندرستی‌اش و به‌درستی که بنده، متوجه این نعمت ها نیست و خدا را فراموش می کند از این رو خداوند به باد دستور می دهد که در تنش بگذرد و از بینی او بیرون آید تا خدا را بر آن حمد کند، «فَيَكُونُ حَمْدُهُ عِنْدَ ذَلِكَ شُكْراً لِمَا نَسِيَ» پس حمد او در آن هنگام شکری است برای آنچه فراموش کرده است( و خدا به یادش آورده است).[1]

نوشیدن آب

حضرت علی 7 می‌فرماید: چند بار تجربه کرده ام، دیدم پیامبر خدا 6 «إِذَا شَرِبَ‌ تَنَفَّسَ‌ ثَلَاثاً» هنگام نوشیدن آب، آن را با سه نفس می‌آشامید و در هر بار «بسم‌الله» می‌گفت و در آخر «الحمد لله» می‌گفت. از سبب آن پرسیدم. فرمود یا علی، حمد به‌منظور ادای شکر خدا و «بسم‌الله» برای ایمنی از دردهاست.[2]

اسب گم‌شده

روزی امام صادق 7: از مسجد بیرون آمدند، درحالی‌که مرکب سواری آن حضرت گم‌شده بود، فرمود: «لَئِنْ رَدَّهَا اللَّهُ عَلَيَّ لَأَشْكُرَنَّ اللَّهَ حَقَّ شُكْرِهِ» اگر خداوند آن را برگرداند حق شکرش را ادا می‌کنم، شخصی می‌گوید: بعد از چندی آن مرکب پیدا شد آن را نزد آن جناب آوردند. امام 7گفتند «الْحَمْدُ

[1]. کافی، ج 2، ص 254.

[2]. مستدرک الوسائل، ج 17، ص 12.