نام کتاب : نقد شبهات پيرامون قرآن كريم نویسنده : معرفت، محمد هادى جلد : 1 صفحه : 99
فرزندان
يهودا باشين تلفظ مىكردند و فرزندان افرايمى، با سين.[1]
استاد
عبدالوهاب نجّار مىگويد. نوعاً شين در زبان عبرى سين در عربى است، چنان كه از
عبرى زبانان نيز فرزندان افرايم بن يوسف نيز سين تلفظ مىكردند. نيز بزرگان نسل
يهودا وقتى مىخواستند كسى را بيازمايند كه از نسل يهود است يا افرايمى؛ او را
مىفرمودند كه واژه «شبولت» (سنبله) را تلفظ كند، پس اگر او «سبولت» مىگفت معلوم
مىشد افرايمى است. درباره سامرى اين احتمال نيز مىرود كه منسوب به شامر يا سامر
به معناى نگهبان باشد. كه در زبان عبرى «شومير» تلفظ مىشود و از ريشه شمر به
معناى نگهبانى گرفته مىشود. در سفر پيدايش آمده: «پس خداوند به قائن (قابيل) گفت
برادرت هابيل كجاست، گفت نمىدانم مگر پاسبان برادرم هستم» (هَ شومير أحى أنو أخى)[2].
آنچه علامه بلاغى فرموده درستتر به نظر مىرسد.
خداوند
در قرآن مىفرمايد: «إِنَّ قارُونَ كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى
فَبَغى عَلَيْهِمْ»[4]
قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم كرد. قارون، قورح فرزند يصهار فرزند قهات
فرزند لاوى و يكى از عموزادگان موسى و هارون بوده است.
همراه
با گروهى از سران بنى اسرائيل با 250 نفر بر موسى و هارون شوريد تا رهبرى بنى
اسرائيل را از ايشان بگيرد. او بسيار ثروتمند بود و به ثروت خود مىنازيد و بدان
بر بنى اسرائيل فخر مىفروخت.
خردمندان
قومش او را پند داده از سرانجام كبر و سرمستى بيمش مىدادند اما او با گردن فرازى
مىگفت: «إنما أوتيته على علم عندى» من اينها را در نتيجه دانش خود
[2] . قصص الانبياء، نجّار، صفحه 224، و ر. ك: سفر
پيدايش تورات، باب چهارم.
[3] . اين شبهه را هاشم عربى در ضميمه ترجمه كتاب
الاسلام جرجس سال، صفحه 381 آورده، به گمان اين كه در قرآن تناقض وجود دارد، زيرا
يك بار قارون را از قوم موسى شمرده و در جاى ديگر او را در رديف فرعون و هامان ذكر
كرده است.