فرمانرواى اسكندريه، به آن حضرت پيشكش كرد.

(1)

اسلم:

قبيله‌اى است از خزاعه؛ يكى از روستاهاى آنان «وبره» است كه روستايى است داراى نخلستان و از اعراض‌[1] مدينه مى‌باشد و در وادى فرع واقع شده است. «وبره».

(2)

اسواف:

(بر وزن افعال)، جايى است از حرم مدينه كه در سيره و حديث از آن بسيار ياد شده است. گفته‌اند: اسواف در شمال بقيع واقع شده؛ جايى كه به نام شارع (خيابان) ابو ذر و مانند آن خوانده مى‌شود و مسجد اسواف، كه امروزه آن را به نام مسجد ابو ذر مى‌خوانند و در انتهاى خيابان قرار گرفته، در آنجاست.

(3)

اشجع:

نام يكى از قبايل عرب است كه در حومه مدينه مى‌زيسته‌اند و همچنان خزرج بوده‌اند؛ از جمله مراكز آنها است: مروراة، صهباء، خبيت، و الجرّ.

(4)

اشراف المجتهر:

«المجتهر».

(5)

اشراف مخيض:

«مخيض».

(6)

اشطاط:

(غدير)، جايى است كه در حديث حديبيّه از آن نام برده شده و نزديك عسفان است و در راه مكه و مدينه واقع شده و دو مرحله با مكه فاصله دارد.

[اشعار و تقليد:

اشعار آن است كه حاجى جانب راست كوهان شترى را كه به جهت قربانى كردن در منا با خود مى‌برد، زخم زند و آن جانب را به خون آن زخم آلوده كند[2] و تقليد آن است كه نعلين عربى را، كه قبلا با آن نماز واجب و يا مستحبى گزارده، به گردن گاوى كه براى قربانى به همراه مى‌برد بياويزد. جايز است به جاى اشعار، شتر نيز تقليد شود.[3]

اشعار و تقليد، تنها در حجّ قران به كار مى‌رود كه حاجيان حيوان قربانى را با خود مى‌برند و به منزله تلبيه به حساب مى‌آيد. از اين رو، آنها مى‌توانند به جاى تلبيه، اشعار و يا تقليد انجام دهند.[4]]

(7)

اشعر:

(بر وزن افعل)، اشعر در لغت به معناى مردى است كه بدنى پرمو و پشمالو دارد؛ و كوه اشعر را به دليل داشتن درختان‌

______________________________
(1). اعراض مدينه، دهكده‌ها و كشتزارها و نخلستانهاى اطراف مدينه.

(2). جامع عباسى، ص 134

(3). شرح لمعه، ج 2، صص 211 و 212

(4). جواهر، ج 18، ص 225

[1] . اعراض مدينه، دهكده‌ها و كشتزارها و نخلستانهاى اطراف مدينه.

[2] . جامع عباسى، ص 134

[3] . شرح لمعه، ج 2، صص 211 و 212

[4] . جواهر، ج 18، ص 225