ارزانى مى‌دارد، به گونه‌اى كه آنچه از جانب حق بدو مى‌رسد، همانند چيزى خواهد بود كه با چشم باز مى‌بيند». در حديثى ديگر سؤال شد: چگونه پيامبران دانستند كه پيامبرند؟ امام عليه السّلام در پاسخ فرمود: «كشف عنهم الغطاء ...[1]؛ براى آنان پرده از ميان برداشته شد».

به عبارت ديگر پيامبران هنگامى به پيامبرى مبعوث مى‌شوند كه از مرحله علم اليقين گذشته و عين اليقين را طى كرده و به مرحله حق‌اليقين رسيده باشند. پس شگفتى ندارد كه مردان آزموده و پاك از ميان توده مردم، براى رسالت الهى برانگيخته شوند، و حامل پيام آسمانى براى مردم باشند. چنان‌كه قرآن مى‌فرمايد:

«أَ كانَ لِلنَّاسِ عَجَباً أَنْ أَوْحَيْنا إِلى‌ رَجُلٍ مِنْهُمْ أَنْ أَنْذِرِ النَّاسَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قالَ الْكافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبِينٌ‌[2]؛ آيا براى مردم موجب شگفتى بود كه به مردى از خودشان وحى كرديم كه مردم را [از كيفر گناه‌] بيم ده و به كسانى كه ايمان آورده‌اند نويد ده كه براى آنان، پيشينه نيك [و پاداش شايسته‌] نزد پروردگارشان است؟ [اما] كافران گفتند: اين [مرد] افسونگرى آشكار است» يعنى اگر مردم اندكى انديشه كنند و به خود آيند، اين گمان ناروا و نابخردانه در مورد پيامبر از آنان زدوده مى‌شود.

خداوند براى رفع هرگونه تعجب يا توهّم بى‌جا در مورد برانگيختن پيامبرى از ميان مردم مى‌فرمايد: «إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى‌ نُوحٍ وَ النَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَوْحَيْنا إِلى‌ إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ عِيسى‌ وَ أَيُّوبَ وَ يُونُسَ وَ هارُونَ وَ سُلَيْمانَ وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً، وَ رُسُلًا قَدْ قَصَصْناهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَ رُسُلًا لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ وَ كَلَّمَ اللَّهُ مُوسى‌ تَكْلِيماً، رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَ مُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ كانَ اللَّهُ عَزِيزاً حَكِيماً. لكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِما أَنْزَلَ إِلَيْكَ، أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ وَ الْمَلائِكَةُ يَشْهَدُونَ وَ كَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً[3]؛ ما به تو وحى فرستاديم؛ همان گونه كه به نوح و پيامبران پس از او وحى فرستاديم و [نيز] به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط [- بنى اسرائيل‌] و عيسى و ايوب و

[1] بحار الأنوار، ج 11، ص 56، حديث 56.

[2] يونس 10: 2.

[3] نساء 4: 167- 163.