* خالد بن سعيد بن العاص: وى نيز از همان دوازده نفر بود.[1]

* زيد بن وهب: او از ثقات اصحاب و از موالى خاص مولا اميرمؤمنان عليه السلام و راوى حديث و از جمله دوازده نفر منكران ابوبكر بود.

شيخ صدوق به سند معتبر، از زيد بن وهب روايت مى‌كند كه گروهى از بزرگان مهاجر و انصار عليه حكومت ابوبكر به احتجاج برخاستند. آنها عبارتند از خالد بن سعيد، مقداد، ابَى بن كعب، عمار بن ياسر، ابوذر، سلمان، ابن مسعود، بُرَيره اسلمى، خزيمة بن ثابت، سهل بن حنيف (عثمان بن حنيف)[2]، أبو أيوب، ابوالهيثم بن تيهان و ....[3]

* ابو سعيد خُدرى: او از افراد مستقيم الايمان و ثابت قدم بر ولاى اهل بيت عليهم السلام شمرده مى‌شد.[4]

* جابر بن عبدالله انصارى: جابر حضور شش معصوم را درك كرد. او صريحاً شهادت داد كه‌ «عَلِيٌّ خَيْرُ الْبَشَرِ فَمَنْ أَبَى فَقَدْ كَفَر»؛ «على عليه السلام برترين و بهترين انسان است و هر كس منكر آن شود، كفر ورزيده است.» جابر هم‌چنين صريحاً گفت: «كُنَّا نَعْرِفُ الْمُنَافِقِينَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله بِبُغْضِهِمْ عَلِيّاً عليه السلام»؛ «در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله، كينه و بغض به على عليه السلام نشانى بود كه مى‌توانستيم با آن، منافق را تشخيص دهيم». امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: «كَانَ جَابِر مُنْقَطِعاً إِلَيْنَا أَهْلَ الْبَيْت»؛ «جابر در راه ما، اهل بيت، از همه چيز بريده بود.» او پيوسته مردم مدينه را تشويق مى‌كرد و مى‌گفت: «أدِّبُوا أَوْلَادَكُمْ عَلَى‌

[1] . همان.

[2] . به روايت احتجاج، ج 1، ص 97.

[3] . خصال، ج 2، ص 461 و احتجاج، ج 1، ص 97.

[4] . قاموس الرجال، ج 1، ص 343.