كه در آخر تمامى مقاطع اين آيات، حرف «راء» قبل از «كاف» آمده است.

و مانند:

فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ* الْجَوارِ الْكُنَّسِ‌[1].

و: وَ اللَّيْلِ وَ ما وَسَقَ* وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ‌[2].

مثال التزام دو حرف قبل از روىّ؛ مانند:

وَ الطُّورِ* وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ[3].

و: ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ* وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ‌[4].

و مثال التزام سه حرف، مانند:

إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ وَ إِخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ‌[5].

بهترين نوع سجع‌

گفته‌اند: بهترين نوع سجع در مرتبه اوّل آن است كه قرينه‌هاى آن مانند وزن شعر، مساوى باشد؛ مانند قوله تعالى:

فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ وَ طَلْحٍ مَنْضُودٍ وَ ظِلٍّ مَمْدُودٍ[6].

و در مرتبه دوم: آن است كه قرينه دوم آن از قرينه اوّلى، طولانى‌تر باشد؛ مانند:

[1] تكوير: 16.

[2] انشقاق: 17 و 18.

[3] طور: 2.

[4] قلم: 3.

[5] اعراف: 202.

[6] واقعه: 30.