فصل سوّم قانون و ضابطه معرفت و شناخت فواصل در آيات‌

براى بازشناسى فواصل و رئوس آيات، شأن خطير و موقعيت و جايگاه بسيار بلند و بزرگى است كه اين اهميت و بزرگى و خطير بودن موقعيت، از جهت وقوف و اطلاع و آگاهى از مقاطع آيات و علم و معرفت و اطلاع از عدد آيات قرآنى نيست، بلكه از اين جهت داراى اين موقعيت و ارزش شده است كه براى مفسّر، شناختن آن امور، امرى بسيار مهم و حياتى است. و واجب است كه هر مفسّرى، مداخل و ورود و خروج آيات قرآنى، و مقدار و اندازه رابطه بين دو كلامى كه در مقام تخاطب كنار هم قرار گرفته و نزديك هم شده، و يا در ثبت كتابتى، پشت سر هم قرار گرفته‌اند را بداند.

و آن امورى كه با قرآن و كلام خداوند رابطه مستقيم داشته، و قرائتى كه آميخته به دلايل بيان شده، و دلايل بيان با آن بهم پيچيده، و تمام اطراف و جوانب كلام را در بر گرفته است، هرگز كسى كه منظورش فهم قرآن كريم است با جهل بدان امور، مقدورش نخواهد بود.

اين تازه علاوه بر آن است كه شناختن فصل و وصل در كلام از يك شرف‌