واحِدَةٍ.

ب- سوره «حج»: يا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْ‌ءٌ عَظِيمٌ ....

2- با مخاطب قرار دادن مؤمنان فقط (كافّة من آمن في الأرض) تمامى مؤمنان موجود در روى زمين و يا كسانى كه بعدا در طول تاريخ تا قيامت، مؤمن به دنيا خواهند آمد و آن سه سوره است:

الف- سوره «مائده»: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ ....

ب- سوره «حجرات»: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ....

ج- سوره «ممتحنه»: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِياءَ ....

3- فقط پيامبر عظيم الشأن اسلام- صلى اللّه عليه و آله- را مخاطب و طرف سخن قرار داده و با او گفتگو مى‌نمايد؛ حالا يا با سمت نبوت مورد خطاب قرار داده و يا به عنوان صفتى از صفات وى. و آنها پنج سوره است كه البته اگر «طه» و «يس» را هم از حروف مقطعه به شمار بياوريم‌[1]. چنانكه ارجح و صحيح اقوال هم همين است.

و امّا خطابهايى كه با حرف ندا و تحت عنوان «النبى» آمده، به شرح ذيل مى‌باشد:

الف- سوره «احزاب»: يا أَيُّهَا النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لا تُطِعِ الْكافِرِينَ وَ الْمُنافِقِينَ ...

[1] در مورد اينكه آيا سوره« يس» و سوره« طه» از حروف مقطعه به شمار مى‌رود يا خير، در بين دانشمندان و مفسران اسلامى دو نظر وجود دارد؛ دسته‌اى آنها راى از حروف مقطّعه و رمزى بين خدا و رسول- صلّى اللّه عليه و آله و سلم- دانسته‌اند. و گروه ديگر، آن دو عنوان را دو صفت و دو نام از نامهاى آن بزرگوار- صلّى اللّه عليه و آله و سلم- دانسته‌اند.