آيه تمام مى‌شود با آنكه مطلب هنوز ناتمام است و در آيه بعد تمام مى‌شود. پس كوتاهى و بلندى هر آيه به مطالب مندرج در آن بستگى ندارد و صرفا امر توقيفى است. اينكه گذشتگان در اندازه آيات اندكى اختلاف نظر دارند، بدين جهت است كه پيغمبر اكرم (ص) أحيانا در جايى از آيه توقف مى‌فرمودند و به تلاوت ادامه نمى‌دادند و گمان مى‌رفت كه آيه تمام شده است و چه بسا در تلاوت ديگر، بدون وقفه ادامه داده‌اند.

از ابن عباس نقل شده است كه: كل آيات قرآن 6600 آيه و همه حروف قرآن 320671 حرف است. در كلمات قرآن اختلاف است: برخى 77277 و دسته‌اى 77934 و گروهى 77434 كلمه شمرده‌اند.

عدد صحيح آيات، طبق روايت كوفيّين كه صحيح‌ترين و قطعى‌ترين روايات است، 6236 آيه است كه از مولى امير مؤمنان روايت شده است‌[1] و اكنون عدد آيات قرآن در مصحف شريف همين رقم است. اين شمارش، مبنى بر آن است كه‌ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» در سوره حمد يك آيه محسوب شود و در ديگر سوره‌ها آيه مستقل به حساب نيامده باشد و برخى حروف مقطعه در اوايل سور، يك آيه محسوب شود، ولى تعداد آيات هر سوره نزد ديگران مورد اختلاف است.[2]

[1] . رجوع كنيد به: الاتقان؛ ج 1، ص 189- 190 و 197.

[2] . همان؛ ص 190- 195.