ترجمه‌ها مى‌پردازيم، البته ذكر نكات ضعف از باب خرده‌گيرى نيست و هرگز زحمات كسانى كه با نيت خير نشر معارف الهى به اين كار مهم پرداخته‌اند، ناديده گرفته نشده است؛ ولى به عقيده اينجانب براى اينكه بتوانيم درصد اين خطاها را به كمترين مقدار برسانيم، ضرورى است ترجمه قرآن از حالت فردى به گروهى با نظارت دقيق مراجع ذى‌صلاح تغيير داده شود.

- بدر الدين زركشى، بزرگترين شخصيت در علوم و معارف قرآنى و جلال الدين سيوطى، دانشمند بنام در ادب عربى، درباره كلمه‌ «هُدْنا» در آيه شريفه‌ «وَ اكْتُبْ لَنا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنا إِلَيْكَ ...»[1] گمان برده‌اند از ريشه «هدى يهدى» است.[2] در صورتى كه متكلم مع الغير از اين ريشه، مى‌شود: «هدينا».

بلكه «هدنا» هم‌وزن «قلنا» از ريشه «هاد يهود» هم‌وزن «قال يقول» به معناى رجوع و بازگشت است كه در آيه معناى توبه و بازگشت به سوى خدا را مى‌دهد.

زمخشرى مى‌گويد: هدنا- به ضم‌ها- متكلم مع الغير از ريشه «هاده يهوده» است.[3]

راغب اصفهانى مى‌گويد: هود، به معناى رجوع به نرمى و آرامى است و از همين ريشه است «تهويد» راه رفتن آرام و آهسته، مانند راه رفتن مورچه و در متعارف، بر توبه و بازگشت به سوى خدا استعمال مى‌شود. قوله تعالى: «انا هدنا اليك» اى تبنا.[4]

- راغب با آن قدرت علمى و علوّ مرتبه در ادب و لغت عرب، در كتاب مفردات آيه‌ «وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ ...»[5] را در ماده «عنت» آورده است و به معناى «ذلّت» و «خضعت» تفسير كرده است. در صورتى كه از ريشه «عنى» به معناى تذلّل و استسلام است؛ لذا به اسير، عانى گويند؛ يعنى كسى كه بار مذلّت و تسليم بودن را به دوش گرفته است. طبرسى در ذيل آيه گويد: «اى خضعت و ذلّت، خضوع الاسير فى يد من قهره».[6] عجب آنكه راغب اين آيه را در ماده «عنى» نيز آورده است.[7]

[1] . اعراف، 156.

[2] . زركشى ضمن آنكه براى« هدى» هفده معنى آورده مى‌گويد: و يكى از معانى« هدى» توبه است( البرهان؛ ج 1، ص 103- 104).

[3] . الكشاف؛ ج 2، ص 165.

[4] . المفردات؛ ص 546.

[5] . طه، 111.

[6] . تفسير طبرسى؛ ج 7، ص 31.

[7] . المفردات؛ ص 349 و 350.