هركس مى‌خواهد به حكمت دست پيدا كند، بايد از بين چيزهايى كه فطرت، عقل و شرع به او گوشزد مى‌كند، بهترين آن‌ها را انتخاب كند و به آن عمل كند؛ مانند نماز صبح كه داراى حالت‌هاى مختلفى است:

- اول وقت يا غير اول وقت؛

- با حضور قلب يا بدون حضور قلب؛

- در مسجد يا در خانه؛

- به جماعت يا به تنهايى؛

- با انگشتر عقيق و رعايت آداب نماز يا بدون توجه به آداب نماز؛

بهترين اين حالت‌ها، نماز «اول وقت، با حضور قلب، در مسجد، با جماعت و با رعايت همه آداب نماز» است.

حكمت مى‌گويد: «اگر من را مى‌خواهى، در عمل به هر تكليفى، بهترين آن را انتخاب كن».

براى انسان هيچ چيزى بهتر از پيدا كردن بينش نيست؛ وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً[1]؛ «به هركس حكمت داده شود، به يقين، خيرى فراوان داده شده است». امروزه مسلمان متدين و مؤمن در دنيا بسيار است؛ اما متأسفانه خيلى از آن‌ها بينش ندارند. بسيارى از ناهنجارى‌ها كه به دست برخى افراد انجام مى‌شود به سبب نداشتن بينش است. گاه يك مسلمان- كه حاضر است در راه خدا شهيد شود، اما از حقيقت دين بى‌خبر است- كارهايى را انجام مى‌دهد كه از جنايت هر جنايتكارى بدتر است.

يكى از همين افراد ناآگاه با مسلسل شصت نفر از نمازگزاران جمعه را كشت.

هنگامى كه از او پرسيدند: «چرا اين جنايت را مرتكب شدى؟» گفت: «عالم مسجدمان گفته بود كه اگر ده تا از اين نمازگزاران را بكشيد به بهشت مى‌رويد».

وضع كشورهاى اسلامى‌اى كه مسلمانانش داراى بينش اسلامى هستند، با

[1] . بقره، 269.