نام کتاب : آموزش علوم قرآن - ط مؤسسه فرهنگى انتشاراتى التمهيد نویسنده : معرفت، محمد هادى جلد : 1 صفحه : 177
احكام
مىپردازيم:
صفات
جمال و جلال الهى
قرآن
خدا را با بهترين وجه وصف نموده، او را مجمع صفات كمال معرّفى كرده و از هر زشتى و
صفت ناپسندى مُبَرَّا و مُنَزَّه دانسته است. در پايان سوره حشر مىخوانيم:
«هُوَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ
الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ
الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ
الْمُتَكَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ
الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنى يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي
السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛[1]
اوست خدايى كه جز او معبودى نيست؛ همان فرمانرواى پاك سلامت [بخش، و] مؤمن [به
حقيقت حقّه خود كه] نگهبان، عزيز، جبّار [و] متكبّر [است]. پاك است خدا از آنچه
[با او] شريك مىگردانند. اوست خداى خالق نوساز صورتگر [كه] بهترين نامها [و
صفات] از آنِ اوست. آنچه در آسمانها و زمين است [جمله] تسبيح او مىگويند و او
عزيز حكيم است».
اين
گوشهاى از صفات برجسته الهى است كه در قرآن آمده؛ ولى در كُتُب ديگر يا
انديشههاى ديگران، خداوند را بهگونهاى وصف كردهاند كه هرگز شايسته مقام
الوهيّت حق تعالى نيست.
در
تورات كنونى مىبينيم كه خدا بهگونهاى ناپسند وصف شده كه خرد آنرا نمىپذيرد.
در داستان ساختن شهر بابل، خداوند بيم آن داشت كه انسانها اگر گرد هم آيند، نيروى
متشكلى را بهوجود مىآورند، آنگاه خطرى متوجه ربوبيت خداوندى خواهد بود؛ لذا به
جبرئيل دستور فرمود تا تجمع آنان را از هم