68 عقائد ابراهيم بن يزيد نخعى هنگام وفات و اقرار او به ائمه عليهم السّلام.

عقائد ابراهيم بن يزيد نخعى‌[1] هنگام وفات و اقرار او به ائمه عليهم السّلام در كتاب سليم از اعمش از خيثمه نقل كرده‌[2] كه گفت:

هنگامى كه ابراهيم نخعى در حال وفات بود به من گفت: «مرا به خود نزديك كن»، من هم چنين كردم. گفت: «شهادت مى‌دهم كه خدايى جز اللَّه نيست. يكى است و شريكى ندارد. و شهادت مى‌دهم كه محمّد صلى اللَّه عليه و آله پيامبر خداست و اينكه على بن ابى طالب صلوات اللَّه عليه وصىّ محمّد است، و حسن وصىّ على، و حسين وصىّ حسن، و على بن الحسين وصىّ حسين است»[3].

راوى مى‌گويد: سپس ابراهيم نخعى از هوش رفت و افتاد. گفتم: «هى هى»[4]! او به هوش آمد و گفت: غير تو هم آن سخنان مرا شنيد؟! گفتم: نه. گفت: بر همين عقيده زنده‌ام و بر همين مى‌ميرم، و علقمه و اسود[5] نيز همين عقيده را داشتند، و هر كس بر اين‌

[1] ابراهيم نخعى ابو عمران ابراهيم بن يزيد بن اسود از طايفه مذحج است كه در سال 96 در كوفه وفات يافته است.

علقمه و اسود هم كه در اين حديث مذكورند عمو و دائى او هستند.

[2] عبارت در نسخه‌ها چنين است، ولى ظاهرا اين حديث از روايات ابان بن ابى عياش به نقل از اعمش است كه در كتاب سليم آورده است.

[3] ابراهيم امامان را تا زمان خود ذكر كرده است.

[4]« هى هى» به عنوان بيدار كردن او كه از هوش رفته بود، است.

[5] علقمة بن قيس بن عبد اللَّه در زمان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بدنيا آمد و در سال 62 يا 73 در كوفه از دنيا رفت. و ظاهرا همان كسى است كه در صفّين حاضر بود و شمشيرش را غرق در خون مى‌كرد و در جنگ مجروح شد و يك پايش معيوب گرديد. او در دينش فقيه و از قرائت‌كنندگان قرآن بود. او از افراد مورد اعتماد امير المؤمنين عليه السّلام و از بزرگان تابعين و رؤساى آنان و زاهدانشان بشمار مى‌آمد.

اسود بن زيد نخعى نيز از اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام بود كه در سال 74 در گذشت.