آل محمد و عايشه دختر ابو بكر مى‌دانيد كه: «اصحاب جمل و اهل نهروان‌[1] بر زبان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله لعنت شده هستند»، و هر كس افترا ببندد زيانكار است؟

زبير گفت: چگونه ما لعنت‌شده‌ايم در حالى كه ما از اهل بهشت هستيم‌[2]؟ حضرت فرمود: اگر مى‌دانستم كه شما اهل بهشتيد جنگ با شما را حلال نمى‌دانستم.

زبير گفت: آيا از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نشنيدى كه در روز جنگ احد مى‌فرمود: «طلحه مستحق بهشت شده است»، و «هر كس مى‌خواهد به شهيدى كه زنده روى زمين راه مى‌رود بنگرد به طلحه نگاه كند»؟ آيا از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نشنيدى كه مى‌فرمود: «ده نفر از قريش در بهشتند»؟

ردّ حديث عشره مبشّره‌

امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: آنان را برايم نام ببر[3]. زبير گفت: فلانى و فلانى و فلانى، تا آنكه نه نفر را نام برد كه در بين آنان ابو عبيده جرّاح و سعيد بن زيد بن عمرو بن نفيل بودند[4].

حضرت فرمود: نه نفر را نام بردى، دهمى كيست؟ زبير گفت: تو هستى! فرمود: پس تو اقرار كردى كه من از اهل بهشتم، ولى آنچه براى خود و اصحابت ادعا كردى من منكر آن هستم. بخدا قسم، بعضى از افرادى كه نام بردى در تابوتى داخل چاهى در پائين‌ترين جاى جهنم قرار دارند. بر در آن چاه سنگى است كه هر گاه خدا بخواهد جهنم را شعله‌ور كند آن سنگ را بلند مى‌كند و جهنم شعله مى‌گيرد. اين مطلب را از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيدم،

[1] در كتاب احتجاج: همه اصحاب جمل ...

[2] در كتاب احتجاج: چگونه ما ملعون هستيم در حالى كه اصحاب جنگ بدر و اهل بهشتيم.

[3] اين عبارات در كتاب احتجاج چنين است: آيا حديث سعيد بن عمرو بن نفيل را نشنيده‌اى كه روايت مى‌كرد از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيده است كه فرمود:« ده نفر از قريش در بهشتند»؟ على عليه السّلام فرمود: از او شنيدم كه در زمان حكومت عثمان اين حديث را نقل مى‌كرد. سپس فرمود: چيزى به تو نخواهم گفت تا نام آنان را بگويى.

[4] در كتاب احتجاج عبارت چنين است: زبير گفت: ابو بكر و عمر و عثمان و طلحه و زبير و عبد الرحمن بن عوف و سعد بن ابى وقاص و ابو عبيده جرّاح و سعيد بن عمرو بن نفيل هستند.