وارد شوند. همه ايشان هدايت‌كننده و هدايت شده‌اند. حيله كسانى كه بر آنان حيله كنند و خوار كردن آنان كه بخواهند آنان را خوار كنند به آنها ضرر نمى‌رساند. آنان با قرآن و قرآن با آنان است. نه آنان از قرآن جدا مى‌شوند و نه قرآن از آنان جدا مى‌شود. خداوند امّتم را بوسيله ايشان يارى مى‌كند، و بخاطر ايشان باران بر امّتم مى‌بارد و با دعاهاى مستجاب آنان بلا از ايشان دفع مى‌شود[1].

نام دوازده امام عليهم السّلام‌

عرض كردم: يا رسول اللَّه، آنان را برايم نام ببر. فرمود: اين پسرم- و دستش را بر سر امام حسن عليه السّلام گذاشت- سپس اين پسرم- و دستش را بر سر امام حسين عليه السّلام گذاشت- سپس پسر اين پسرم- و باز دستش را بر سر امام حسين عليه السّلام گذاشت- سپس پسر او كه همنام من است، نام او «محمد» است. او شكافنده علم من و خزانه‌دار وحى خدا است. برادرم، اين «على»[2] در زمان حيات تو به دنيا خواهد آمد. از من به او سلام برسان. سپس رو به امام حسين عليه السّلام كرد و فرمود: «محمد بن على» در زمان حيات تو متولد مى‌شود. از من به او سلام برسان. برادرم، سپس بقيّه دوازده امام از فرزندانت خواهند بود.

عرض كردم: يا نبى اللَّه، آنان را برايم نام ببر. حضرت فرد فرد آنان را برايم نام برد[3]. اى برادر بنى هلال‌[4]، بخدا قسم از ايشان است مهدى اين امت كه زمين را از قسط

[1] عبارت در كتاب مختصر اثبات الرجعة چنين است: بخاطر ايشان بلاء دفع مى‌شود و دعا مستجاب مى‌گردد.

[2] يعنى امام زين العابدين على بن الحسين عليه السّلام.

[3] در كتاب مختصر اثبات الرجعة و در بعضى نسخ اعتقادات صدوق نام ائمه عليهم السّلام در اينجا برده شده است.

عبارت در اعتقادات صدوق چنين است:

گفتم: يا رسول اللَّه، آنان را برايم نام ببر. فرمود: تو اى على، سپس اين پسرم- و دست بر سر امام حسن عليه السّلام گذاشت- سپس اين پسرم- و دست بر سر امام حسين عليه السّلام گذاشت- سپس همنام تو برادرم كه او سيّد عبادت‌كنندگان است. سپس پسرش همنام من محمّد كه شكافنده علم من و خزانه‌دار وحى الهى است. بزودى« على» در زمان حيات تو اى برادر بدنيا خواهد آمد. از من به او سلام برسان. و بزودى اى حسين،« محمّد» در زمان حيات تو بدنيا خواهد آمد. از من به او سلام برسان. سپس جعفر، بعد موسى بن جعفر، بعد على بن موسى، بعد محمد بن على، بعد على بن محمد، بعد حسن بن على زكىّ، سپس آنكه نامش نام من و رنگش رنگ من است، قيام‌كننده به امر خداوند در آخر زمان، مهدى كه زمين را از عدل و داد پر مى‌كند همان طور كه از ظلم و جور پر شده باشد.

[4] منظور از« برادر بنى هلال»، سليم بن قيس هلالى است.