اهميتى به خوشحال كردن معلّم نمى‌دهند. آنها نگران گرفتن نمره 20 نيستند. آن دسته از پسرانى كه سعى مى‌كنند معلّم خود را خوشحال كنند يا نگران نمره‌هاى خود هستند، وجهه خود را در بين پسران ديگر پايين خواهند آورد.

در هر سنّى، دختران در مدرسه بهتر از پسران كار انجام مى‌دهند، امّا از موفقيت‌هايشان كمتر راضى و خشنود هستند. در سال 2006، محقّقان دانشگاه پنسيلوانيا گزارش كردند كه اعتماد به نفس و نظم شخصى بيشتر دختران (كه شايد ناشى از انگيزه زياد آنان براى خشنود كردن معلّم است) عامل كليدى متمايز كننده‌اى است كه دختران را قادر كرده در اين دنياى پرشتاب و سريع آموزشى قرن 21 در امان بمانند و پيشرفت كنند.

سرعت برنامه‌هاى آموزشى در مرحله پيش دبستانى به دليل تأكيد بر تمرين‌هاى آوايى و خواندن، به تنهايى باعث به وجود آمدن بحران جنسيتى جزيى در آموزش شده است؛ امّا متأسفانه اين سرعت، تنها تغيير عمده آموزشى بعد از گذشت 30 سال نيست. آموزش با دو راه زيربنايى ديگر كه تفاوت‌هاى جنسيتى را وخيم‌تر كرده، تغيير يافته است.

درخت معرفت خير و شر

در انگليسى، فعل‌Know دو معنى بسيار متفاوت دارد كه به دو نوع متفاوت شناخت برمى‌گردد. براى مثل، «I know Sarah»؛ يعنى من سارا را مى‌شناسم و «I know pediatrics»؛ يعنى من پزشكى اطفال مى‌دانم.