پدر او باشد. حتّى اگر پسر شما يك پدر قوى و نيرومند يا پدرى نمادين در زندگى‌اش داشته باشد، او به يك اجتماع از مردان نياز دارد كه با هم بتوانند او را با الگوهاى گوناگونى از مردان بزرگسال مولّد آشنا سازند.

ترميم پيوند ميان نسل‌ها

ما ديديم كه فرهنگ‌هاى ماندگار، از اجتماعات جنس‌هاى زن و مرد به طور مجزّا براى عبور هنجارهاى فرهنگى از يك نسل به نسل بعد استفاده مى‌كنند. تدريس دختران با خانم‌هاست و تدريس پسران با آقايان است. البته براى تدريس آقايان به دختران و خانم‌ها به پسران مانعى وجود ندارد. امّا جايى كه نقش‌هاى رفتارهاى اجتماعى منحصراً يا حتّى به طور ابتدايى بايد توسط خانم‌ها به پسرها آموخته شود، ديگر فرهنگ ماندگارى وجود نخواهد داشت. آنچه بنيادى‌تر است و بايد در اين مجال بر روى آن تأكيد شود، اين است كه فرهنگ‌هاى ماندگار و ديرپا، پيوندهاى محكمى بين نسل‌ها دارند. در فرهنگ معاصر آمريكايى شاهد هستيم كه اين پيوندها در محدوده زمانى يك زندگى مجرّدى به سرعت از بين مى‌روند.

واشنگتن پست اخيراً يك سرى مصاحبه با مردان 60 سال و بيشتر را ترتيب داد و در قسمت يادداشت‌هاى نويسنده، نوشت كه: «اينها آخرين نسل از مردان سياهى بودند كه يكديگر را در آموخته‌هاى زندگيشان سهيم مى‌ساختند. براى اين مردها «سخت كاركردن» پايه هرچيزى بود و اين‌