فرموده‌است: «وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا»؛[1] هدايت هم مى‌كند. وقتى شما براى او تلاش كرديد، نمى‌گذارد در گمراهى بمانيد؛ هدايت هم مى‌كند.[2] شما اوّل بايد احساس مسؤوليت شرعى را هادى و حاكم بر خودتان بدانيد تا ديگران از شما ياد بگيرند ... اگر اين احساس باشد، ما دچار هيچ لغزشى نمى‌شويم؛ يعنى لغزش‌هايى كه بتواند ما را از ادامه‌ى اين راه باز بدارد. شخص امام، براى ما بزرگترين اسوه و الگو است. از اوّل مواظب بود- اين شخصيت عزيز و متّقى- كه آنچه وظيفه‌اش است، انجام بدهد. خود ايشان بارها گفتند كه آنچه كه پيش آمد، بعضى‌هايش را ما قبلًا فكر نكرده بوديم؛ از روى تدبير ما نبود؛ خدا پيش آورد. بارها ايشان در قضاياى مختلفى اين را گفته بودند. در آن روز عجيب 21 بهمن يا 20 بهمن سال 57 كه اعلان حكومت نظامى كردند، امام به مردم دستور دادند كه «بياييد بيرون از خانه‌ها!» خود ايشان مى‌گفتند: من اين را پيش‌بينى نكرده بودم؛ همين‌طورى شد ديگر. يعنى خداى متعال، آن كسى را كه اهل تقوى است و دل صالح و سالمى دارد، دستش را مى‌گيرد، قدم قدم جلو مى‌آورد؛ «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ»[3] راه‌ها را خدا به انسان نشان مى‌دهد.[4] در جامعه‌ى ما متأسفانه كسانى هستند كه از امام، خودشان را انقلابى‌تر مى‌دانند! يعنى الان هم كه امام اين حرف‌ها را زده، ته دلشان مى‌گويند: «نه درست نيست!» منتهى رويشان نمى‌شود بگويند. اما اشتباه مى‌كنند و مى‌گويند كه «به امام، بدجورى منعكس مى‌كنند.» اين همان است؛ يعنى اگر واقعاً كسى اعتقادش اين است كه اين امام، يك امامى است كه تحت تأثير

[1] - و آنها كه در راه ما( با خلوص نيّت) جهاد كنند، قطعاً به راه‌هاى خود، هدايتشان خواهيم كرد.( عنكبوت: 69)

[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با نمايندگان و كاركنان مجلس شوراى اسلامى 10/ 3/ 1378

[3] - طلاق: 2 و 3

[4] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار بااعضاى حزب و اعضاى نهادهاى انقلابى 8/ 6/ 1363