است كه مبناى كار ماست و بايد به آن توجه داشته باشيد.[1] استعمارگران به دست عمال سياسى خود، كه بر مردم مسلط شده‌اند، نظامات اقتصادى ظالمانه‌اى را تحميل كرده‌اند؛ و بر اثر آن مردم به دو دسته تقسيم شده‌اند: ظالم و مظلوم. در يك طرف، صدها ميليون مسلمان گرسنه و محروم از بهداشت و فرهنگ قرار گرفته‌است. و در طرف ديگر، اقليتهايى از افراد ثروتمند و صاحب قدرت سياسى، كه عياش و هرزه گرد و فاسدند. مردم گرسنه و محروم كوشش مى‌كنند كه خود را از ظلم حكام غارتگر نجات بدهند، تا زندگى بهترى پيدا كنند، و اين كوشش ادامه دارد؛ لكن اقليتهاى حاكم و دستگاههاى حكومتى جائر مانع آنهاست. ما وظيفه داريم مردم مظلوم و محروم را نجات دهيم. ما وظيفه داريم پشتيبان مظلومين و دشمن ظالمين باشيم. همين وظيفه است كه امير المؤمنين (عليه السلام) در وصيت معروف به دو فرزند بزرگوارش تذكر مى‌دهد و مى‌فرمايد: «وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا.»[2] علماى اسلام موظفند با انحصارطلبى و استفاده‌هاى نامشروع ستمگران مبارزه كنند؛ و نگذارند عده كثيرى گرسنه و محروم باشند، و در كنار آنها ستمگران غارتگر و حرامخوار در ناز و نعمت به سر ببرند. امير المؤمنين (عليه السلام) مى‌فرمايد من حكومت را به اين علت قبول كردم كه خداوند تبارك و تعالى از علماى اسلام تعهد گرفته و آنها را ملزم كرده كه در مقابل پرخورى و غارتگرى ستمگران و گرسنگى و محروميت ستمديدگان ساكت ننشينند و بيكار نايستند: «أما وَ الَّذى فَلَقَ الْحَبَّهَ وَ بَرَأَ النَّسَمَهَ، لَوْ لا حُضُورُ الْحاضِرِ وَ قِيامُ الْحُجَّهِ بِوُجُودِ النّاصِرِ وَ ما أَخَذَ اللَّهُ عَلَى الْعُلَماءِ أَنْ لا يُقارُّوا عَلى كِظَّهِ ظالِمٍ وَ لا سَغَبِ مَظْلُومٍ، لأَلْقَيْتُ حَبْلَها

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار« هيأت دولت» در آغاز كار دوره‌ى دوم رياست جمهورى آقاى« هاشمى رفسنجانى» 3/ 6/ 1372

[2] - با ستمكار در پيكار باشيد و ستمديده را يار.( نهج البلاغه، خطبه 47)