معاصى اللّه، و حلم يملك به غضبه، و حسن الولاية على من يلى حتّى يكون لهم كالوالد الرّحيم‌[1]؛ امامت و رهبرى فقط شايسته كسى است كه اين سه ويژگى را داشته باشد: تقوا و ورعى كه او را از معصيت خدا باز دارد، حلم و صبرى كه بر اثر آن، غضب و خشم خود را فرو برد، و رهبرى به شيوه پسنديده بر مردم، به گونه‌اى كه مانند پدرى مهربان براى آنان باشد».

در آخر با نقل كلام حضرت امام خمينى قدّس سرّه، دليل ايشان را بر ضرورت وجود عدالت و فقاهت در رهبر اسلامى برمى‌شماريم.

اين دليل از چند مقدّمه تشكيل شده است:

الف) همان‌طور كه از مباحث گذشته روشن شد، حكومت اسلامى، حكومت قانون الهى است.

ب) اين حكومت، براى اجراى احكام اسلام در همه شؤون مادّى و معنونى انسان و گسترش عدالت الهى تشكيل مى‌شود.

ج) با توجّه به اين مقدّمات، كسى كه عهده‌دار اجراى اين احكام است، بايد خود، به اين امور آگاه باشد و به دليل ترجيح «بهترين» كه قاعده‌اى عقلى است، اولويّت با افرادى است كه بيشترين نزديكى را با اين قوانين الهى دارند.

د) دو صفتى كه همه دين را مى‌توان در آن‌ها خلاصه كرد، يكى علم به قوانين الهى و ديگرى عدالت و تقواست.

نتيجه اين‌كه: تنها كسانى بدون شك و به طور يقين از طرف خداوند بر

[1] - ابى جعفر كلينى، الاصول من الكافى، ج 1، ص 407.